• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوالحسن علی بن حسین ضریر اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالحسن علی بن حسین ضریر اصفهانی، از ادباء و دانشمندان قرن ششم هجری در اصفهان بوده است.



ابوالحسن علی بن حسین بن علی ضریر اصفهانی نحوی معروف به «جامع العلوم» و «جامع باقولی»، از ادباء و دانشمندان قرن ششم هجری در اصفهان بوده است. وی در علم نحو و فنون اعراب از اساتید به شمار می‌رفته است. یاقوت حموی پس از معرفی و تجلیل از او گوید: باقولی در نحو و اِعراب به کعبه مانند است که فضلای عصر در درگاه اویند.


کتب زیر از اوست:

۱. «البیان فی شواهد القرآن»؛
۲. «تفسیر القرآن»؛
۳. «الجواهر»؛
۴. «شرح اللّمع»؛
۵. «علل القرائه»؛
۶. «کشف المشکلات و ایضاح المعضلات فی علل القرآن»؛
۷. «المجمل».
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۳۱-۴۳۲.
[۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، ثقات العیون، ص۱۸۵-۱۸۶.
[۵] فقیه ‌ایمانی، مهدی، تاریخ تشیّع اصفهان، ص۲۷۸.
[۷] قمی، شیخ عباس، الکنی و الالقاب ج۲، ص۱۳۸.
[۹] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا: ذیل «ابوالحسن»، ص۴۰۹.
[۱۲] تفضلی، آذر، فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۳۵۳.



۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۳۱-۴۳۲.
۲. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۱، ص۳۸۲.    
۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، ثقات العیون، ص۱۸۵-۱۸۶.
۴. یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۷۳۶.    
۵. فقیه ‌ایمانی، مهدی، تاریخ تشیّع اصفهان، ص۲۷۸.
۶. موسوی خوانساری، میرزا محمدباقر، روضات الجنّات، ج۵، ص۲۵۱.    
۷. قمی، شیخ عباس، الکنی و الالقاب ج۲، ص۱۳۸.
۸. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفّین، ج۷، ص۷۵.    
۹. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا: ذیل «ابوالحسن»، ص۴۰۹.
۱۰. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۴، ص۲۶۸.    
۱۱. بابانی بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۶۹۷.    
۱۲. تفضلی، آذر، فرهنگ بزرگان اسلام و ایران، ص۳۵۳.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۹۷.    






جعبه ابزار