ابومحمّدعمر ماشاذه عبّاسیهاشمی اصفهانی بن محمّد بن اسماعیل بن عبدالمؤمن ابی منصور ماشاذه، از ادباء و عرفای قرن هشتم هجری است. او در خانقاه حسینیّه اشرف یزد ساکن بوده، و در ۲۸ ذیحجّه ۷۴۰ق از کتابت غرایب القرآن فراغت یافته است. این نسخه در کتابخانه مجلس سنای سابق موجود بوده است.
[۱]مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، فهرست مجلس سنا، ج۲۱، ص۲۵۶.