ابوالوفا عبیداللّه بن هبه اللّه بن حمزه معروف به «ابن شفروه» واعظ، ادیب و شاعر دانشمند قرن ششم هجری بوده است. وی در وعظ و خطابه، ملاحت و فصاحت داشته، و در نظم و نثر، نیکوسخن و بلیغ بوده، چند بار در راه حج به بغداد وارد شده، و یک سال نیز در مدرسه ناجیه بغداد وعظ نموده، و ازجمله، ابیاتی فی البداهه در مدح علیّ بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) در وعظ خود سروده است. تولّدش در ۵۳۴ واقع شده، و در سال ۵۸۵ در شیرازوفات یافت.
