ابن کامل (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِبْن‌ِ کامِل (
۲۶۰-
۳۵۰ق) از عالمان
قرن چهارم هجری قمری بود که در
علوم قرآنی،
نحو،
تاریخ،
حدیث و
فقه تخصص داشت. وی مدتی قاضی شهر
کوفه بود که سرانجام در سال ۳۵۰ هجری قمری درگذشت.
ابوبکر احمد بن کامل بن خلف بن شجره شجری بغدادی مشهور به ابن کامل، وی در
سرّمن رای دیده به جهان گشود
و
سمعانی او را اهل
بغداد ذکر کرده است.
ابن کامل را دارای عجب و خودخواهی که مذهبی خاص خودش داشته، توصیف کرده‌اند.
برخی نیز او را در نقل حدیث، سهل انگار شمرده‌اند.
ابن کامل پس از سکونت در بغداد، تحصیلات اولیه اش را آغاز کرد
و در کنار علوم دیگر، قرائت را نزد
ابوبکر اصبهانی،
محمد بن یحیی کسایی صغیر و دیگران فرا گرفت.
او یکی از یاران و شاگردان
محمد بن جریر طبری بوده
که تاریخ او را روایت می‌کرده است.
همچنین وی از
محمد بن سعد عوفی،
محمد بن جهم سمری و
عبداللّه بن روح مدائنی روایت نقل کرده است.
چنان که
ابوالحسن دارقطنی و
ابوعبیداللّه مرزبانی نیز از ابن کامل روایت نقل کرده‌اند. گویند ابن کامل یکی از عالمان به احکام، علوم قرآنی، نحو، شعر ایام عرب، تاریخ و علم حدیث بوده و در بیشتر این علوم آثاری داشته و مدتی نیز قاضی شهر کوفه بوده است.
کتاب‌های زیر اثر ابن کامل است:
- جامع الفقه،
- الحیض،
- الشروط،
- و کتاب الوقوف .
ابن کامل روز
چهارشنبه، هشتم
محرم سال ۳۵۰ هجری
و به نقلی
۳۵۵ هجری
از دنیا رفت.(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن کامل»، ج۲، ص۹۹.
