ابوعثمان سعد بن مسجح، غلام سیهچرده بنیجمح و از آوازهخوانان سرشناس و در شمار بزرگان و برجستگان این فن در مکه بود. او عازم دمشق شد و آوازهای رومی را فرا گرفت، آنگاه رهسپار ایران شد و موسیقی ایران را وارد موسیقی عرب کرد. پس از آن، به حجاز مراجعت نمود و آن آهنگها و آواهایی را که فرا گرفته بود، گلچین کرد و آنچه را مناسب ندانست، کنار گذاشت. سرانجام، امیر مکه او را برای این که جوانان قریش را به فساد میکشاند و آنان اموالشان را به پای او میریزند، تبعید نمود، اما ابن مسجح به خدمت عبدالملک بن مروان درآمد و برای او آواز خواند. عبدالملک نیز وی را بخشید و اموالش را به او باز گرداند. ابن مسجح تا زمان ولید بن عبدالملک زندگی کرد و در سال ۸۶ ق درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۵۶. |