• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابن فرجی سامری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوجعفر محمد بن یعقوب فرجی۲۷۱ق)، مشهور به ابن فرجی سامری، محدث، فقیه و صوفی اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری بود.



ابوجعفر محمد بن یعقوب بن فرج فرجی صوفی رملی، مشهور به ابن فرجی سامری، اهل سامرا بود و بعدها در رمله اقامت گزید و نزد کسانی چون ابراهیم بن عبدالله هروی، ابوثور فقیه و علی بن مدینی حدیث شنید و در این زمینه تبحر یافت تا آنجا که در مسجد جامع رمله برای مردم حدیث می‌گفت و همچنین در دانش فقه ورودی عالمانه پیدا کرد و علاوه بر اینها، در طریق صوفیان گام نهاد و جزو علمای آنان قرار گرفت. او از خانواده‌ای ثروتمند بود، بدین‌سبب اموال زیادی بین علما، فقرا و اهل تصوف انفاق می‌کرد. ابوجعفر بیشتر با ابوتراب نخشبی و ذالنون مصری مجالست و مصاحبت داشت. علمای رجال اهل‌سنت او را زاهد، واعظ، فقیه، مفتی و محدث دانسته‌اند. کسانی چون ابوسعید بن اعرابی، ابوعمرو بن حکیم و محمد بن ابراهیم بن مقدسی از او روایت کرده‌اند.


وی سرانجام در سال ۲۷۱ق در رمله از دنیا رفت.


وی در زمینه تصوف آثاری چون الورع و صفات المریدین را تالیف کرده است.
[۱۱] سلمی، محمد بن حسین، طبقات الصوفیه، ص۱۴۶، پاورقی.



۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۴، ص۱۵۷.    
۲. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱۰، ص۱۷۳.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۴۷۰.    
۴. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۵، ص۱۴۵.    
۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۴۵.    
۶. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۲، ص۲۴۸.    
۷. ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۲، ص۴۱۸.    
۸. ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، حلیة الاولیاء، ج۱۰، ص۲۸۷.    
۹. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۲، ص۱۱۷.    
۱۰. طبرانی، سلیمان بن احمد، المعجم الصغیر، ج۲، ص۹۸.    
۱۱. سلمی، محمد بن حسین، طبقات الصوفیه، ص۱۴۶، پاورقی.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۲۵، برگرفته از مقاله «محمد فرجی».






جعبه ابزار