ابن اذینه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عمر بن محمد بن عبدالرحمان بصری، مشهور به ابن اذینه،
محدث،
فقیه، از اعیان و بزرگان
شیعه و یکی از اصحاب
امام صادق (علیهالسّلام) و به قولی از اصحاب
امام کاظم (علیهالسّلام) در
بصره و فردی مورد اعتماد بود.
عمر بن محمد بن عبدالرحمان
بصری کوفی، ابن اذینه، اهل
کوفه بود،
ولی در
بصره میزیست
و یکی از اصحاب امام صادق (علیهالسّلام) بوده
و از طریق مکاتبه از آن بزرگوار روایت نقل میکرد.
کشّی نقل کرده که نام اصلی وی
محمد بوده، ولی به نام پدرش شهرت یافته است.
برخی گفتهاند که او از اصحاب امام کاظم (علیهالسّلام) نیز بوده
و از آن بزرگوار روایت نقل میکرد.
او همچنین از افرادی چون
زرارة بن اعین و
عبیدالله حلبی روایت نقل میکرد.
محمد بن عمیر،
صفوان بن یحیی و دیگران از او روایت نقل میکردند.
او مردی محدث، فقیه،
از اعیان و بزرگان شیعه در
بصره و فردی مورد اعتماد بود.
ایشان در بحث
امامت و مسائل کلامی نیز دستی داشت.
سرانجام از دست
مهدی عباسی (خلافت
۱۵۸-
۱۶۹ق) گریخت و به
یمن رفت و در همانجا درگذشت و به همین دلیل روایات زیادی از او نقل نشده است.
او دارای کتاب الفرائض میباشد
که دارای دو نسخه بزرگ و کوچک بوده و
محمد بن سماعه و
احمد بن میثم آن را روایت کردهاند.
کتاب دیگر او کتاب الحدیث
است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۶۶-۵۶۷، برگرفته از مقاله «
عمر بصری».