• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابن ابی‌جامع محیی‌الدین عبداللطیف‌ بن ‌علی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آلِ ابی‌جامع، خاندانی از عالمان دینی شیعه در عراق و لبنان و ایران در سده ۱۰ و ۱۱ق/۱۶ و ۱۷م است. یکی از شخصیت‌های این خاندان، محیی‌الدین عبداللطیف‌ بن ‌علی، فقیه، محقق، محدّث و از عالمان به‌نام امامی می‌باشد.



عبداللطیف‌ بن ‌علی، محیی‌الدین، فقیه، محقق، محدّث و از عالمان به‌نام امامی می‌باشد. تاریخ تولد و مرگ او روشن نیست، وی در هویزه می‌زیسته و پس از مرگ پدر به خَلَف آباد هجرت کرده‌ است.


او نزد شیخ‌ بهائی (د ۱۰۳۱ق/۱۶۲۲م) و صاحب معالم زین‌الدین (د ۱۰۱۱ق/۱۶۰۲م) و شیخ‌حسن فرزند شهید ثانی و سیدمحمد بن ‌ابی‌الحسن عاملی درس خوانده و از آنان اجازه روایت داشته‌ است. عبداللطیف از اساتید سیدعلیخان حویزی است.


او دارای آثاری بدین قرار است: ۱. جامع‌ الاخبار‌ فی‌ ایضاح‌ الاستبصار؛ ۲. کتاب‌ الرجال؛ ۳. الحاشیه علی ‌معالم ‌الاصول؛ ۴. کتاب‌ المنطق.


(۱) آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه.
(۲) امین عاملی، سیدمحسن، اعیان ‌الشیعه، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ق.
(۳) حر عاملی، محمد بن ‌حسن، امل الآمل، به کوشش احمد حسینی، بغداد، مکتبة ‌الاندلس، ۱۳۸۵ق.
(۴) خوانساری، محمد باقر، روضات‌ الجنات، قم، اسماعیلیان، ۱۳۹۱ق.


۱. محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۵، ص۳۷.    
۲. محمد بن ‌حسن حر عاملی، امل الآمل، ج۱، ص۱۱۱، به کوشش احمد حسینی، بغداد، مکتبة ‌الاندلس، ۱۳۸۵ق.    
۳. محمد باقر خوانساری، روضات‌ الجنات، ج۴، ص۲۲۵، قم، اسماعیلیان، ۱۳۹۱ق.    
۴. محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۳، ص۸۵.    
۵. محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۰، ص۱۲۸.    
۶. سیدمحسن امین عاملی، اعیان ‌الشیعه، ج۸، ص۴۴، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ق.    
۷. محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۲۳، ص۵۲.    



دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی‌جامع»، ج۱، ص۳۴۹.    




جعبه ابزار