ابلیس و حوا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
قرآن مجید آیات متعددی در مورد
ابلیس و
حوا آمده است.
ابلیس و حوا علیهاالسّلام
دشمن یک دیگر:
و قلنا یـــادم اسکن انت و زوجک الجنة... ؛ فازلهما الشیطـن عنها فاخرجهما مما کانا فیه وقلنا اهبطوا بعضکم لبعض عدو ولکم فی الارض مستقر ومتـع الی حین.
.. فسجدوا الآ
ابلیس ابی؛ فقلنا یــادم ان هـذا عدو لک ولزوجک فلایخرجنکما من الجنة فتشقی؛ قال اهبطا منها جمیعا بعضکم لبعض عدو...
ابلیس، عامل
لغزش و نافرمانی حوا علیهاالسّلام :
... و قلنا یـــادم اسکن انت وزوجک الجنة وکلا منها رغدا حیث شئتما ولاتقربا هـذه الشجرة فتکونا من الظـلمین؛ فازلهما الشیطـن عنها...
فوسوس لهما الشیطـن... و قال ما نهـکما ربکما عن هـذه الشجرة الآ ان تکونا ملکین او تکونا من الخــلدین؛ و قاسمهمآ انی لکما لمن النصحین؛ فدلهما بغرور...
فوسوس الیه الشیطـن قال یــادم هل ادلک علی شجرة الخلد وملک لایبلی؛ فاکلا منها...
ابلیس همراه حوا علیهاالسّلام در
بهشت :
... و قلنا یـــادم اسکن انت وزوجک الجنة... ؛ فازلهما الشیطـن عنها فاخرجهما مما کانا فیه وقلنا اهبطوا بعضکم لبعض عدو... ؛ قلنا اهبطوا منها جمیعا.... .
.. ثم قلنا للملـئکة اسجدوا لادم فسجدوا الآ
ابلیس... ؛ قال فاهبط منها... ؛ قال اخرج منها... ؛ ویــادم اسکن انت وزوجک الجنة فکلا من حیث شئتما ولاتقربا هـذه الشجرة فتکونا من الظـلمین؛
فوسوس لهما الشیطـن لیبدی لهما ماوری عنهما من سوءتهما وقال ما نهـیکما ربکما عن هـذه الشجرة الآ ان تکونا ملکین او تکونا من الخــلدین؛ وقاسمهمآ انی لکما لمن النصحین؛ فدلهما بغرور... ؛ قال اهبطوا بعضکم لبعض عدو...
واذ قلنا للملـئکة اسجدوا لادم فسجدوا الآ
ابلیس ابی؛
فوسوس الیه الشیطـن قال یــادم هل ادلک علی شجرة الخلد وملک لایبلی؛ فاکلامنها فبدت لهما سوءتهما وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة وعصی ءادم ربه فغوی؛ ثم اجتبـه ربه فتاب علیه وهدی؛ قال اهبطا منها جمیعا...
ابلیس، عامل
برهنگی حوا علیهاالسّلام و آشکارکننده
شرمگاه وی در
بهشت :
فوسوس لهما الشیطـن لیبدی لهما ماو ری عنهما من سوءتهما وقال ما نهـکما ربکما عن هـذه الشجرة الآ ان تکونا ملکین او تکونا من الخــلدین؛ فدلهما بغرور... ؛ یـبنیءادم لایفتننکم الشیطـن کمآ اخرج ابویکم من الجنة ینزع عنهما لباسهما لیریهما سوءتهمآ...
فوسوس الیه الشیطـن قال یــادم هل ادلک علی شجرة الخلد وملک لایبلی؛ فاکلا منها فبدت لهما سوءتهما...
ابلیس،
وسوسه کننده حوا علیهاالسّلام به
تناول از
درخت ممنوع :
فوسوس لهما الشیطـن... وقال ما نهـکما ربکما عن هـذه الشجرة الآ ان تکونا ملکین او تکونا من الخــلدین... ؛ فلما ذاقا الشجرة...
سوگند دروغ ابلیس برای خیرخواه نشان دادن خود نزد حوا علیهاالسّلام :
«و یــادم اسکن انت وزوجک الجنة فکلا من حیث شئتما و لاتقربا هـذه الشجرة فتکونا من الظـلمین؛
فوسوس لهما الشیطـن... وقال ما نهـکما ربکما عن هـذه الشجرة الآ ان تکونا ملکین او تکونا من الخــلدین؛ وقاسمهمآ انی لکما لمن النصحین».
و ای
آدم ! تو و همسرت در
بهشت ساکن شوید! و از هر جا که خواستید، بخورید! امّا به این درخت
نزدیک نشوید، که از
ستمکاران خواهید بود!» و برای آنها سوگند یاد کرد که من برای شما از خیرخواهانم.
ابلیس، باعث
لغزش و خروج
حوا علیهاالسّلام از بهشت:
«فازلهما الشیطـن عنها فاخرجهما مما کانا فیه وقلنا اهبطوا بعضکم لبعض عدو...»
پس
شیطان موجب لغزش آنها از بهشت شد؛ و آنان را از آنچه در آن بودند، بیرون کرد. و (در این هنگام) به آنها گفتیم: «همگی (به
زمین ) فرود آیید! در حالی که بعضی دشمن دیگری خواهید بود. و برای شما در زمین، تا مدت معینی
قرارگاه و وسیله بهره برداری خواهد بود.»
«یـبنیءادم لایفتننکم الشیطـن کمآ اخرج ابویکم من الجنة ینزع عنهما لباسهما لیریهما سوءتهمآ انه یریکم هو وقبیله من حیث لاترونهم انا جعلنا الشیـطین اولیآء للذین لایؤمنون».
ای
فرزندان آدم ! شیطان شما را نفریبد، آن گونه که
پدر و
مادر شما را از بهشت بیرون کرد، و لباسشان را از تنشان بیرون ساخت تا عورتشان را به آنها نشان دهد! چه اینکه او و همکارانش شما را می‌بینند از جایی که شما آنها را نمی‌بینید؛ (امّا بدانید) ما
شیاطین را اولیای کسانی قرار دادیم که
ایمان نمی‌آورند!
و اذ قلنا للملـئکة اسجدوا لادم فسجدوا الآ
ابلیس... ؛ فقلنا یــادم ان هـذا عدو لک ولزوجک فلایخرجنکما من الجنة فتشقی؛
فوسوس الیه الشیطـن قال یــادم هل ادلک علی شجرة الخلد وملک لایبلی؛ فاکلامنها فبدت لهما سوءتهما وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة وعصی ءادم ربه فغوی.
دشمنی
ابلیس با حوا علیهاالسّلام :
فوسوس لهما الشیطـن... ؛ فدلهما بغرور فلما ذاقا الشجرة بدت لهما سوءتهما... واقل لکمآ ان الشیطـن لکما عدو مبین.
فقلنا یــادم ان هـذا عدو لک ولزوجک...
ابلیس، ایجادکننده
شبهه در
ذهن حوا علیهاالسّلام درباره
درخت ممنوع:
فوسوس لهما الشیطـن لیبدی... وقال ما نهـکما ربکما عن هـذه الشجرة الآ ان تکونا ملکین او تکونا من الخــلدین.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۱۵۹، برگرفته از مقاله «ابلیس و حوا».
