ابریق (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِبْرِیق (به کسر الف و سکون باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای بطرى است. از مشتقات این کلمه در
قرآن کریم؛
اَبارِیقَ (به فتح الف) جمع إبريق به معنای بطری روشن است.
اِبْرِیق به معنای بطری است.
اَبارِیقَ جمع إبريق به معنای بطری روشن است.
(یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ بِاَکْوابٍ وَ اَبارِیقَ) معنی آیه چنین است: «پسران جاویدان با کاسه‌ها و بطری‌های مخصوص به دور آنها می‌گردند.»
اکواب جمع کوب و آن به معنی کاسه بی‌دستگیره است.
و اباریق جمع ابریق است به معنی بطری است. در
مجمع البیان، اکواب کاسه‌ها و اباریق بطری‌ها معنی شده
و چون اکواب و اباریق هر دو نکره آمده‌اند معلوم است نمی‌توان آنها را کاسه و بطری معمولی دانست در اباریق لازم است معنی «برق» ملحوظ باشد، لذا
طبرسی و
راغب گفته‌اند: ابریق به واسطه روشنی و صفا، به بطری اطلاق می‌شود.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «برق»، ج۱، ص۱۸۸.
