ابرهای باران زا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در برخی از
آیات قرآن به
ابرهای باران زا اشاره شده و فواید آن‌ها را بیان نموده است.
فشردگی
ابرهای باران زا، عام
ل نزول باران از
آسمان:
وانزلنا من المعصرت ماء ثجاجا. (برخی از
اهل لغت گفته‌اند: «
معصر» یعنی
ابری که زمان ریزش
باران در آن فرارسیده باشد.
نزول
آب آشامیدنی از
ابرهای باران زا:
افرءیتم الماء الذی تشربون؛ ءانتم انزلتموه من المزن ام نحن المنزلون. («
مزن» به معنی
ابر باران زا است).
برانگیختن
ابرهای باران زا به وسیله
باد و راندن آن به سوی سرزمین‌های خشک و مرده، به
فرمان خدا:
و الله الذی ارسل الریـح فتثیر سحابا فسقنـه الی بلد میت...
حمل
ابرهای سنگین و
باران زا به وسیله باد و راندن آن به سرزمین‌های خشک و مرده:
و هو الذی یرسل الریـح بشرا بین یدی رحمته حتی اذا اقلت سحابا ثقالا سقنـه لبلد میت...
ریزش
آب فراوان و پی در پی از
ابرهای باران زا:
... وارسلنا السمآء علیهم مدرارا.... (در «
السماء» دو احتمال وجود دارد: ۱.
ابر؛ ۲. فضای بالا. برداشت، بنا بر احتمال اول است. «
مدرار» در
آیه، از
اسماء مبالغه و به معنای فراوان است. .
.. یرسل السمآء علیکم مدرارا...
یرسل السماء علیکم مدرارا.
و انزلنا من المعصرت ماء ثجاجا. (کلمه «
معصرات» (جمع «
معصر» از ریشه «
عصر» به معنای «فشار») به
ابرهای باران زا اشاره دارد. کلمه «
ثجاج»
صیغه مبالغه و به معنای ریزش با فشار، فراوان و پی درپی است.
سوگند خداوند به
ابرهای حامل
باران و
باران زا:
والذریـت ذروا؛ فالحـملـت وقرا. (برداشت، براساس روایتی از
علی علیه‌السّلام است که «
الحاملات» را
ابر معنا کرده است. «وقرا» به معنای
بار سنگین، و در این جا مقصود از آن
باران زایی
ابرها است.
گسترش
ابرهای باران زا در
آسمان به وسیله باد:
الله الذی یرسل الریـح فتثیر سحابا فیبسطه فی السماء کیف یشاء ویجعله کسفا فتری الودق یخرج من خلــله...
خداوند، نازل کننده
باران از
ابرها:
... وانزل من السماء ماء.... (مقصود از «السماء»، «
ابر» است).
.. وارسلنا السمآء علیهم مدرارا.... .
.. یرسل السمآء علیکم مدرارا.... .
.. فانزلنا من السمآء مآء فاسقینـکموه.... .
.. کمآء انزلنـه من السمآء...
و الله الذی ارسل الریـح فتثیر سحابا فسقنـه الی بلد میت...
الم تر ان الله انزل من السماء ماء...
افرءیتم الماء الذی تشربون؛ ءانتم انزلتموه من المزن‌ام نحن المنزلون.
یرسل السماء علیکم مدرارا.
وانزلنا من المعصرت ماء ثجاجا. (برخی از اهل لغت گفته‌اند: «معصر» یعنی
ابری که زمان ریزش
باران از آن فرارسیده باشد.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۴۹، برگرفته از مقاله «ابرهای باران زا».
