ابراهیم بن محمد آرتیمانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابراهیم بن محمد آرتیمانی اصفهانی، از شعرای
قرن یازده هجری در
اصفهان بوده است.
میرزا ابراهیم متخلّص به «ادهم» فرزند میرزا رضی‌الدّین محمّد آرتیمانی شاعر ادیب، در سال ۱۰۲۰ق در
اصفهان متولّد شد، و نزد علماء و فضلای این شهر به خصوص
میرداماد تحصیل کرد، سپس به
هند رفت.
در آن جا مدّتی مقرّب درگاه تقرّب‌خان از صاحب منصبان پادشاه هند بود؛ امّا به واسطه رفتار ناپسند به حبس افتاد
به سال ۱۰۶۰ق در سنّ چهل سالگی
وفات یافت. از آثار او ساقی نامه است. این بیت از او است:
"ای که آرام دل خود به جهان می‌خواهی•••بعد درویش اگر هیچ نباشی شاهی".
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۳۵. [[رده:شاعران سده یازدهم (قمری)]
