ابراهیم بن ماهویه فارسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابراهیم بن ماهویه فارسی(
قرن ۴ق) دانشمندی
ادیب، واژه شناس و
تاریخ‌نگار ایرانی در قرن چهارم هجری قمری بود. او کتابی تاریخی داشت که در آن با کتاب الکامل
مبرد به مخالفت برخاسته بود. تاریخ دقیق تولد و مرگ او مشخص نیست، اما برخی معتقدند که او توسط
ابوالحسن مسعودی (متوفی
۳۴۶ق) ملاقات شده است.
ابراهیم بن ماهویه فارسی دانشمندی ادیب،
واژه شناس
و تاریخ نگار ایرانی بود و کتابی تاریخی داشت
که در آن با کتاب الکامل مبرد (محمد بن یزید بن عبدالاکبر نحوی در گذشته
۲۸۵ق) به مخالفت برخاسته است.
تاریخ فوت او در دست نیست؛ اما به باور برخی، ابوالحسن مسعودی (م. ۳۴۶ق) وی را درک کرده است.
گویا علت این برداشت، آن بوده که چون مسعودی در مروج الذهب (نگارش
۳۳۶ق) از او یاد کرده، تصور شده که مسعودی، ابن ماهویه را درک کرده است. به هر روی، وی کتاب خود را پس از الکامل مبرد و پیش از مروج الذهب مسعودی نگاشته است.(دیگر منابع:
).
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابراهیم فارسی»، ج۲، ص۴۸.
