ابراهیم بن ابی‌بکر بن علی اصفهانی، از دانشمندان قرن هفتم و از خواص شاگردان امام فخر رازی است. فخر رازی در روز یکشنبه ۲۰ محرّم سال ۶۰۶ در مرض مرگ خود در خوارزم، وصیّت‌نامه خود را به این شاگرد املاء نموده، و در شوّال همان سال در هرات مرده است. نسخه وصیت‌نامه، ضمن مجموعه شماره ۶۶۸۳۱ در کتابخانه دانشگاه تهران موجود است.
[۱]مرکز اسناد دانشگاه تهران، فهرست مرکزی دانشگاه تهران، ج۱۶، ص۱۰۵.
