• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اباحه (اخص)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اباحه در دو معنای اخص و اعم استعمال می‌شود، اباحه به معنای اخص، حکم به رخصت مکلف در انجام یا ترک فعل است.



اباحه در لغت به معنای اذن و رهایی از قید است و به دو معنای اخص و اعم می‌آید.


اباحه به معنای اخص، از اقسام احکام ترخیصی است و به معنای اختیار مکلف در انجام و یا ترک فعل است و به بیان دیگر، هیچ یک از انجام فعل و یا ترک آن در نظر مولا بر دیگری مزیت ندارد و یکسان می‌باشد.


فرق بین اباحه به معنای اخص و اباحه به معنای اعم این است که اباحه به معنای اخص، از احکام تکلیفی است؛ یعنی انجام عمل و ترک آن، هیچ یک بر دیگری رجحان نداشته، بلکه هر دو نزد شارع مساوی است؛ ولی دایره شمول اباحه به معنای اعم، بیش از اباحه به معنای اخص است و علاوه برافعال مباح، مستحبات و مکروهات و واجبات را نیز شامل می‌گردد.
[۳] مختاری مازندرانی، محمد حسین، فرهنگ اصطلاحات اصولی، ص۱۱.
[۴] فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۱۱۱.
[۵] زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۴۵.
[۷] زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۱، ص۵۰.



۱. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۱۶۵.    
۲. تهانوی، محمد علی، کشاف اصطلاحات الفنون والعلوم، ج۱، ص۷۸.    
۳. مختاری مازندرانی، محمد حسین، فرهنگ اصطلاحات اصولی، ص۱۱.
۴. فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۱۱۱.
۵. زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۴۵.
۶. طباطبایی حکیم، محمدتقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص۶۵.    
۷. زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۱، ص۵۰.
۸. جرجانی، محمد بن علی، التعریفات، ص۳.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۳، برگرفته از مقاله «اباحه (اخص)».    


رده‌های این صفحه : احکام ترخیصی | احکام خمسه | فقه




جعبه ابزار