إِلّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

إِلّ (به کسر الف و تشدید لام) از واژگان قرآن کریم به معنای پیمان، قسم و قرابت است.
این واژه دوبار در قرآن مجید آمده است.

---

إِلّ به معنای پیمان، قسم، قرابت و همسایه است.
در قرآن مبین فقط به معنی قرابت به کار رفته‌ است.

---

به مواردی از إِلّ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اِلًّا (آیه ۱۰ سوره توبه)

(لا یَرْقُبُونَ فِی مُؤْمِنٍ‌ اِلًّا وَ لا ذِمَّةً)
«مشرکان در باره هیچ مؤمنی قرابت و پیمانی را رعایت نمی‌کنند.»

۲.۲ - اِلًّا (آیه ۸ سوره توبه)

(كَيْفَ وَإِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لاَ يَرْقُبُواْ فِيكُمْ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً يُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ)
(چگونه پيمان مشرکان ارزش دارد، در حالى كه اگر بر شما غالب شوند، نه رعايت خويشاوندى با شما را مى‌كنند، و نه پيمان را؟!)

---

این واژه تنها دو بار در قرآن آمده است.

---