• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

إِسرائیل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: إِسرائیل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: اسرائیل (مفردات‌قرآن)، إِسرائِیل (لغات‌قرآن)، اسرائیل.


إِسرائیل (به کسر الف) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای بنده‌ خدا، نام یکی از انبیاء الهی به نام حضرت یعقوب (علیه‌السلام) است.
این واژه دو مرتبه در این نهج البلاغه مورد استفاده قرار گرفته است.


إِسرائیل نام یکی از پیامبران خدا به نام حضرت یعقوب (علیه‌السلام)، است.
[۱] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۱۵.    

به قولی لقب اوست «اسر» در زبان عبری به معنی بنده و «ئیل» به معنی خداست یعنی «بندۀ خدا».

مورادی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - إسْرائيلَ - خطبه ۱۶۶ (ملامت یاران)

یکی آن‌جاکه در ملامت یارانش فرموده:
«لكِنَّكُمْ تِهْتُمْ مَتاهَ بَني إسْرائيلَ.»
[۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۷۳، خطبه ۱۶۶.    
[۳] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۹۶، خطبه ۱۶۱.    
[۴] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۴۱، خطبه ۱۶۶.    

«لیکن شما به حیرت و ضلالت افتادید؛ مانند: ضلالت بنی اسرائیل.»
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۸، خطبه ۱۶۶.    
[۶] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۷۴.    
(شرح‌های خطبه:
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۷۷.    
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۴۲۳.    
[۹] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۸۰.    
[۱۰] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۸۴.    
)
«تاه زید: ذهب فی الارض متحیرا و ضلّ.»
[۱۱] مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، ج۲۵، ص۱۲۴، چ سوم، ۱۴۰۳.    



۲.۲ - إِسْرائِيلَ - خطبه ۱۹۲ (عبرت)

دوم، آن‌جا که مردم را به عبرت گرفتن از گذشتگان تشویق می‌کند:
«فَاعْتَبِروا بِحالِ وَلَدِ إِسْماعيلَ وَ بَني إِسْحاقَ وَ بَني إِسْرائِيلَ (عليهم‌السلام).»
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۶۹، خطبه ۱۹۲.    
[۱۳] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۷۷، خطبه ۱۹۰.    
[۱۴] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۹۷، خطبه ۱۹۲.    

«از حال فرزندان اسماعیل؛ فرزندان اسحاق و فرزندان یعقوب عبرت گيريد.»
[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۶۳، خطبه ۱۹۲.    
[۱۶] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۹۱.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۰۲.    
[۱۸] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۴۶۶.    
[۱۹] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۳۹۱.    
[۲۰] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۷۱.    
)


این کلمه فقط دوبار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۱۵.    
۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۷۳، خطبه ۱۶۶.    
۳. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۹۶، خطبه ۱۶۱.    
۴. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۴۱، خطبه ۱۶۶.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۸، خطبه ۱۶۶.    
۶. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۷۴.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۷۷.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۴۲۳.    
۹. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۸۰.    
۱۰. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۸۴.    
۱۱. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، ج۲۵، ص۱۲۴، چ سوم، ۱۴۰۳.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۶۹، خطبه ۱۹۲.    
۱۳. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۱۷۷، خطبه ۱۹۰.    
۱۴. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۹۷، خطبه ۱۹۲.    
۱۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۶۳، خطبه ۱۹۲.    
۱۶. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۹۱.    
۱۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۰۲.    
۱۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۴۶۶.    
۱۹. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۳۹۱.    
۲۰. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۷۱.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اسرائیل»، ص۴۹-۵۰.    


رده‌های این صفحه : انبیاء بنی اسرائیل | مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 166 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 192 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار