إِتْیان (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
إِتْيان (به کسر همزه و سکون تاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای آمدن و آوردن است.
باب افعال آن نیز به معنای دادن و عطاکردن در
قرآن کریم ذکر شده است.
مشتقات
إِتْيان که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
اَتی (به فتح همزه) به معنای آمد؛
یَاْتِینَ (به فتح یاء، سکون همزه و کسره تاء) به معنای می‌آورند؛
آتَی (به فتح همزه و تاء) به معنای می‌پردازد؛
آتاهُ (به فتح همزه) به معنای بخشید؛
آتاکُمْ (به فتح همزه) به معنای به شما داد؛
اُوتُوا (به ضم همزه و تاء) به معنای داده شده است.
إِتْيان به معنای آمدن و آوردن هر دو آمده است.
به مواردی از
إِتْيان که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اَتی اَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ) (امر خدا آمد آن را به عجله نخواهید)
(وَ اللَّاتِی یَاْتِینَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِکُمْ) (زنانی که
زنا می‌آورند.)
در
تفسیر المیزان ذیل آیه فوق هست.
«یُقالُ اَتَاهُ وَ اَتَی بِهِ ای فَعَلَه» در
قرآن مجید اغلب به معنی آمدن به کار رفته و به معنی آوردن خیلی کم آمده است.
آتَی یُؤتِی اِیتَاءً از
باب افعال به معنی دادن و عطا کردن است.
(و مال خود را، با همه علاقه‌اى كه به آن دارد،... و
نماز را برپا مى‌دارد و
زکات را مى‌پردازد.)
(و آتاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ) (و خداوند، حكومت و دانش را به او بخشيد.)
و آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ (و چيزى از مال خدا را كه به شما داده است به آنان بدهيد.)
(و آتاکُمْ مِنْ کُلِّ ما سَاَلْتُمُوهُ) (و از هر چيزى كه از او خواستيد، به شما داد.)
(الَّذِینَ اُوتُوا الْکِتابَ) «کسانی که به آنها کتاب داده شده است.»
(الَّذِینَ اُوتُوا الْعِلْمَ وَ الْاِیمانَ)(ولى كسانى كه علم و ايمان به آنان داده شده.)
مفعول اول
نائب فاعل و تقدیرش
«آتَاهُمُ اللَّهُ الْکِتَابَ - آتَاهُمُ اللَّهُ العِلْمَ» می‌باشد.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اتی»، ج۱، ص۲۱.
