أُزْلِفَتْ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اُزْلِفَتْ: (وَ اُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ)اُزْلِفَتْ از مادّه
زلف (بر وزن حرف) و
زُلْفی (بر وزن کبری) به معنای
قرب و نزدیکی است؛
ممکن است منظور نزدیکی مکانی باشد یا زمانی؛ یا از نظر اسباب و مقدمات و یا همه اینها؛ یعنی
بهشت هم از نظر مکان به
مؤمنان نزدیک می‌شود، هم از نظر زمان ورود و هم اسباب و وسائلش در آنجا سهل و آسان است.
ترجمه و تفاسیر
آیات مرتبط با
أُزْلِفَتْ:
(وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ) (در آن روز، بهشت براى پرهيزگاران نزديك مى‌شود).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه «ازلفت» از مصدر «ازلاف»، به معنای نزدیک کردن است و در آیه بعد می‌فرماید:
(وَ بُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِلْغاوِینَ) کلمه «برزت» از تبریز مصدر
باب تفعیل به معنای اظهار است و در اینجا میان متقین و غاوین مقابله انداخت و از بین صفات دو طائفه، دو صفت تقوی و غوایت را نام برد، تا اشاره کند به آن دو
قضایی که
خدای تعالی در روز راندن
ابلیس به خاطر امتناعش از
سجده بر آدم نمود، و در
سوره حجر آن دو قضاء را نام برده فرمود:
(اِنَّ عِبادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ اِلَّا مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغاوِینَ وَ اِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ اَجْمَعِینَ) و
(اِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ) یعنی: «تو بر بندگان من تسلط نمی‌یابی مگر کسانی که خود از گمراهانند و تو را پیروی می‌کنند، که
جهنم موعد همه ایشان است» و «به درستی که مردم با تقوی در بهشت‌ها و چشمه‌سارها هستند».
(دیدگاه
شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
(وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ) (در آن روز بهشت را به پرهيزگاران نزديك مى‌كنند، و فاصله‌اى از آنان ندارد!).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: آیه توصیف حال
متقین است که در روز قیامت چه وصفی دارند و کلمه «ازلاف» که
مصدر فعل «ازلفت» است، به معنای نزدیک کردن است و کلمه
(غَیْرَ بَعِیدٍ) -به طوری که گفته‌اند
-
صفت ظرفی است تقدیری، و تقدیر کلام «فِی مَکانِِ غَیْرَ بَعِیدٍ» است و معنای آیه این است که: در آن روز بهشت برای مردم با تقوی نزدیک می‌شود، در حالی که در جای دوری قرار نگیرد، یعنی در پیش رویشان باشد، و داخل شدنشان در آن زحمتی نداشته باشد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ) (و بهشت نزديك شود).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مصدر «ازلاف» که
فعل مجهول «ازلفت» از آن گرفته شده، به معنای نزدیک آوردن است، منظور این است که در
قیامت بهشت را به اهل آن نزدیک می‌کنند تا داخلش شوند.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أُزْلِفَتْ»، ص۳۸.
