أَوْل (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَوْل (به فتح الف و سکون واو) و
تاویل از
مفردات نهج البلاغه، به معنای رجوع و برگشت است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص برگشت دادن در رابطه با خدا و در رابطه با
تقوی از این کلمه استفاده نموده است.
أَوْل و تاویل (به فتح الف و سکون واو) به معنای برگشت و رجوع است.
چنان‌که در لغت آمده است:
«
آلَ اِلَیه: رَجَعَ.» تاویل نیز به همین معنی آمده است.
برخی از مواردی که در «
نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
آن حضرت (علیه‌السلام) در خصوص برگشت دادن در رابطه با
خدا فرموده است:
«الْمُنْشِىءُ أصْنافَ الاَْشْياءِ بِلا رَوِيَّةِ فِكْر آلَ إِلَيْها، وَ لا قَريحَةِ غَريزَة أَضْمَرَ عَلَيْها.» «اصناف موجودات را آفریده بدون اعمال فکری که به آن رجوع کرده و بدون طبیعت مادّی که در آن فکری را نگاه داشته است.»
یعنی خدا مانند
انسان نیست که اوّل فکری کرده و بعد کاری را انجام بدهد و قبل از این کلام فرموده است:
«وَ إِنَّما صَدَرَتِ الاُْمورُ عَنْ مَشيئَتِهِ؟» «در حالى كه همه از اراده او سرچشمه مى‌گيرند.»
همچنین امام (علیه‌السلام) در رابطه با تقوی فرموده است:
«وَ اعْتَصِموا بِحَقائِقِها، تَؤُلْ بِكُمْ إِلَى أَكْنانِ الدَعَةِ، وَ أَوْطانِ السَّعَةِ، وَ مَعاقِلِ الْحِرْزِ.» «به حقائق تقوی چنگ بزنید تا شما را به پناهگاه‌های سهولت و محل‌های وسعت عیش و امانگاه‌های محفوظ برگشت دهد.»
مواردی از این مادّه در نهج البلاغه به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اَول - تأویل»، ص۱۰۰-۱۰۱.
