• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَهُشُّ‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اَهُشُّ: (وَ اَهُشُّ بِها عَلی‌ غَنَمی)
«اَهُشُّ» از مادّه‌ «هَش» (به فتح‌هاء) به معنای زدن به برگ درختان (و تکاندن آنها) است.



(قالَ هِيَ عَصايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْها وَ أَهُشُّ بِها عَلى غَنَمي وَ ليَ فيها مآرِبُ أُخْرَى) (گفت: «اين عصاى من است؛ بر آن تكيه مى‌كنم، برگ درختان را با آن براى گوسفندانم فرو مى‌ريزم؛ و من در آن منافع ديگرى نيز دارم.»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: عصا معنايش معروف است، و از نظر لغت در حكم مؤنث است و كلمه اتوكؤ از مصدر توكى است كه به معناى اعتماد و تكيه دادن است، و كلمه هش به معناى چوب زدن به درخت براى ريختن برگ آن است تا گوسفندان آن را بخورند، و كلمه مارب جمع ماربه است، كه راء آن با هر سه صدا خوانده مى‌شود، و به معناى احتياج است، و مراد از اينكه گفت: مرا در آن ماربى (حوائجى) ديگر است اين است كه اين عصا حوائجى ديگر از من بر مى‌دارد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. طه/سوره۲۰، آیه۱۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۱۵۸.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۲۰۳.    
۵. طه/سوره۲۰، آیه۱۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۹۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۴۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَهُشُّ»، ص۸۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن




جعبه ابزار