أَمْس (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَمْس (به فتح الف و سکون میم) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای
دیروز است.
أَمْس به معنای ديروز خواه حقيقى باشد يا نوعى.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
حضرت امیر (علیه‌السلام) درباره اختلاف یارانش که خواستار
حکمیّت بودند، فرموده است:
«لَقَدْ كُنْتُ أَمْسِ أَميراً، فَأَصْبَحْتُ الْيَوْمَ مَأْموراً ... وَ قَدْ أَحْبَبْتُمُ الْبَقاءَ، وَ لَيْسَ لي أَنْ أَحْمِلَكُمْ عَلَى ما تَكْرَهونَ!» «دیروز امیر بودم، ولی امروز مامور شده‌ام. شما ماندن را خوش داشتید، نمی‌خواهم بر آنچه مکروه دارید مجبورتان کنم.»
همچنین می‌فرماید:
«وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ الَّذي كانَ بِالامْسِ نُطْفَةً، وَ يَكونُ غَداً جيفَةً.» «و تعجّب مى‌كنم از متكبّرى كه ديروز نطفه‌اى بى ارزش بود و فردا مردار گنديده‌اى است.»
مواردی از این کلمه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «امس»، ص۷۴.
