أَلقَینا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَلقَینا:(وَ الأَرْضَ مَدَدْناها وَ أَلْقَيْنا) «أَلقَینا» از مادّه
إِلْقاء (به کسر الف و سکون لام) به معنای
انداختن هر چیز است.
در
آیه مورد بحث می خوانیم: «ما در
زمین كوه‌هاى مستقر و ثابتى انداختيم.»
(وَ أَلْقَيْنا فيها رَواسِيَ)تعبير به
القاء (افكندن) در مورد كوه‌ها با اين‌كه مى‌دانيم كوه‌ها همان چين‌خوردگی‌هاى زمين هستند كه بر
اثر سرد شدن تدريجى پوسته زمين و يا به خاطر مواد آتش‌فشانى به
وجود آمده‌اند ممكن است از اين نظر باشد كه «القاء» به معنى ايجاد نيز آمده است، در زبان روز مره خود نيز مى‌گوئيم كه ما براى فلان زمين طرحى ريختيم و چند اطاق در آن انداختيم يعنى بنا كرديم و ايجاد نموديم.
به موردی از کاربرد «أَلقَینا» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ الأَرْضَ مَدَدْناها وَ أَلْقَيْنا فيها رَواسِيَ وَ أَنبَتْنا فيها مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزونٍ) «و زمين را گسترديم؛ و در آن كوه‌هاى استوارى قرار داديم؛ و از هر
گیاه موزون، در آن رويانديم.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(وَ الْأَرْضَ مَدَدْناها وَ أَلْقَيْنا فيها رَواسِيَ وَ أَنْبَتْنا فيها مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْزونٍ) مد ارض به معناى گستردن
طول و
عرض آن است، چون اگر
خدای تعالی زمين را گسترده نمى‌كرد و از سلسله‌هاى جبال پوشيده مى‌شد صلاحيت كشت و
زرع و سكونت را نداشت و جانداران
کمال حیات خود را نمى‌يافتند.
رواسى صفتى است، كه موصوف آن
حذف شده، و تقدير آن «القينا فيها جبالا رواسى» است، يعنى انداختيم در زمين كوه‌هاى رواسى.
رواسى كه جمع راسيه است به معناى ثابت است، و
اشاره است به مطلبى كه در جاى ديگر
قرآن بيان نموده و آن اين است كه كوه‌ها مانع از
حرکت و
اضطراب زمين مى‌شوند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «القینا»، ج۴، ص ۱۹۶.
