أَفْن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَفْن (به فتح الف و سکون فاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای ضعف و نقص آمده است.
در بیان
حضرت علی (علیه‌السلام) یک‌بار خطاب به
امام مجتبی (علیه‌السلام) صادر شده است.
این لفظ، فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
کلمه‌ی
أَفْن، به معنای ضعف و نقص است.
«
ضعفُ الرأْي، وَ قَدْ أَفِنَ الرجلُ.»
موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
آن حضرت (علیه‌السلام) خطاب به فرزندش امام مجتبی (صلوات‌اللّه‌علیه) می‌فرماید:
«إِيّاكَ وَ مُشاوَرَةَ النِّساءِ، فإِنَّ رَأَيَهُنَّ إِلَى أَفْن، وَ عَزْمَهُنَّ إِلَى وَهْن.» «از
مشورت با زنان به پرهیز که رایشان به طرف ضعف و عزمشان به سستی است.»
نظر به اکثریت است لکن استثناءهایی نیز دارد.
این لفظ، فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «افن»، ص۵۵.
