• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَفّاکٍ‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: أَفّاکٍ‌ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: افک (مفردات‌قرآن)، افک (مفردات‌نهج‌البلاغه)، افک.


اَفَّاکٍ: (کُلِّ اَفَّاکٍ اَثِیمٍ)
[۱] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۲۲.    

«اَفَّاکٍ» از مادّه‌ «افک» (بر وزن پلک) به معنای دروغ بزرگ است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹.    
بنابراین، «اَفَّاکٍ» به معنای کسی است که فراوان دروغ‌های بزرگ می‌گوید.
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۵۳.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۴۰۲.    



(تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ)
[۵] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۲۲.    
(آنها بر هر دروغ‌گوى گنه‌كار نازل مى‌گردند).
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۶.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: صاحب مجمع البیان در ذیل جمله‌ (تَنَزَّلُ عَلی‌ کُلِّ اَفَّاکٍ اَثِیمٍ) گفته: افاک به معنای کذاب است و اصل کلمه افک به معنای قلب، و زیر و رو کردن است و افاک (که صیغه مبالغه آن است) به معنای کسی است که بسیار قلب می‌کند و اخبار را از طرف راستش به طرف دروغ بر می‌گرداند.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۶۸.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۳۰.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۷۱.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۲۵.    
)

۱. ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۲۲۲.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۵۳.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۴۰۲.    
۵. ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۲۲۲.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۶.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۶۸.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۳۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۷۱.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۲۵.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَفَّاکٍ»، ص۵۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره شعراء | لغات قرآن
جعبه ابزار