• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَریکَه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: أَریکَه (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط: أَرائِک (لغات‌قرآن).


أَریکَه (به فتح الف و کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای تخت مزین است.


أَریکَه
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۶۸.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۳.    
(بر وزن سَفِینَه) به معنای تخت مزیّن‌ است.

به موردی از أَریکَه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْاَرائِکِ‌ (آیه ۳۱ سوره کهف)

(مُتَّکِئِینَ فِیها عَلَی‌ الْاَرائِکِ‌)
[۳] کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    

«در بهشت بر تخت‌های مزیّن تکیه زده‌اند،»
[۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۲۲.    
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۰۵.    
[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۵۶.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۲۱.    

ارباب لغت آن‌را تخت مزیّن. که در خیمه یا اطاقی است و تخت اطاق عروس و سرا پرده عروس که روی سریر است و فرش اطاق عروس، معنی کرده‌اند. این کلمه به صیغه جمع (ارَائِک) پنج بار در قرآن مجید آمده است.
ناگفته نماند: (اَرِیکَه‌) تخت خالی نیست. بلکه مزیّن بودن آن منظور است چنان‌که در اطلاق سریر بر تخت. سرور و شادی مورد نظر است.


این واژه پنج بار در قرآن کریم آمده است.
[۸] کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۶۸.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۳.    
۳. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    
۴. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۲۲.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۰۵.    
۶. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۵۶.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۲۱.    
۸. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات قرآن، برگرفته از مقاله «اریکة»، ج۱، ص۶۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره کهف
جعبه ابزار