أَرَز (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَرَز یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای انقباض و جمع شدن است.
امیرالمؤمنین (علیهالسلام) در مواردی نظیر: وصف گمراهان، توصیه به اطاعت از امام، و ... از این کلمه استفاده نموده است.
أَرَز به معنای انقباض، جمع شدن و در جا ماندن، آمده است. «ارز، یارز: انقبض و ثبت.»
امیرالمؤمنین (علیهالسلام) دربارۀ گمراهان فرموده است: «قد خاضوا بحار الفتن و اخذوا بالبدع دون السنّن و ارز المؤمنون و نطق الضالّون المکذّبون؛
یعنی: مؤمنان ساکت ماندند و گمراهان و تکذیب کنندگان حق، به سخن در آمدند.»
امام (علیهالسلام) به یاران خویش، در اطاعت امر امام فرمود: «و الله لتفعلن او لینقلن الله عنکم سلطان الاسلام ثمّ لا ینقله الیکم ابدا حتّی یارز الامر الی غیرکم؛
به خدا قسم باید اطاعت امر امام کنید و گرنه خدا
حکومت اسلامی را از شما سلب میکند و ابداً به شما انتقال نمیدهد؛ تا کار حکومت به غیر شما جمع شود.»
و در رابطه با کوهها فرموده: «و جعلها للارض عمادا و ارّزها فیها اوتادا؛
کوهها را برای زمین ستونها گردانید و آنها را به شکل میخها در زمین ثابت نمود.» این سخن حاکی از رفتن ریشۀ کوهها در زمین است.
• این کلمه فقط سه بار در «نهج البلاغه» یافت شده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ارز»، ص۳۸.