أَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ: (اَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ) جمله
«اَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ» (آیا برای آنها کافی نیست؟) معمولًا در مواردی گفته می‌شود که
انسان کاری ما فوق انتظار طرف، انجام داده و او از آن غافل است؛ یا خود را به
غفلت می‌زند. مثلًا می‌گوید: چرا فلان خدمت را به من نکردی، و ما انگشت روی خدمت بزرگ‌تری می‌گذاریم که او آن را نادیده گرفته و می‌گوئیم آیا کافی نیست که ما چنین خدمت بزرگی به تو کردیم؟!
(أَوَ لَمْ يَكْفِهِمْ أَنّا أَنزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ يُتْلى عَلَيْهِمْ إِنَّ في ذَلِكَ لَرَحْمَةً وَ ذِكْرى لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ) (آيا براى آنان كافى نيست كه اين
کتاب را بر تو نازل كرديم كه پيوسته بر آنها
تلاوت مى‌شود؟! در اين،
رحمت و هشدارى است براى كسانى كه
ایمان مى‌آورند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اين
آیه زمينه چينى مى‌كند براى پاسخ از تعريض و طعنه‌اى كه به
قرآن زدند، كه قرآن آيت نيست، و استفهام در آن انكارى، و خطاب در آن به
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است، مى‌فرمايد: آيا براى آنان كافى نيست معجزه بودن اين كتاب كه برايشان خوانده مى‌شود؟ و ايشان آن را با دو گوش خود مى‌شنوند، و معجزه بودنش را به حس درمى‌يابند؟ علاوه بر اين سرشار از رحمت و
تذکر براى
مؤمنین است؟.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ»، ص۸۶.
