آیه 30 محمد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیه ۳۰
محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلّم، درباره
منافقان و امکان شناخت آنان از لحن گفتارشان می باشد.
به آیه ۳۰
سوره محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلّم که راجع به منافقان است «آیه لحن القول» و «آیه منافقان» میگویند: (و لو نشاء لاریناکهم فلعرفتهم بسیماهم و لتعرفنهم فی لحن القول و الله یعلم اعمالکم)؛ «و اگر ما بخواهیم آنها را به تو نشان میدهیم تا آنها را با قیافه هایشان بشناسی، هر چند میتوانی از طرز سخنانشان آنها را بشناسی، و
خداوند اعمال شما را میداند».
در این آیه و آیات قبل و بعد از آن به بخشی از صفات و نشانههای منافقین اشاره شده، و مخصوصا بر این معنا تاکید دارد که اینها تصور نکنند برای همیشه میتوانند چهره درونی خود را از پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم و
مؤمنان مکتوم دارند، و خود را از
رسوایی بزرگ برهانند.
قرآن به
پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم میفرماید: اگر بخواهیم، در چهرههای آنها علامتی میگذاریم که با مشاهده آن
علامت از نفاقشان آگاه شوی، و آشکارا آنها را ببینی. سپس میافزاید: هر چند الان هم میتوانی از طرز سخنانشان آنها را بشناسی.
«
لحن» عبارت از این است که
سخن را از
قواعد و
سنن خود منحرف سازند، یا اعراب خلافی به آن دهند، و یا از صورت
صراحت به
کنایه و
اشاره بکشانند، و منظور در آیه مورد بحث همان معنای سوم است یعنی این
منافقان بیماردل را از کنایهها و نیشها و تعبیرات موذیانه و منافقانه شان میتوان شناخت.
هر جا سخن از
جهاد است آنها به نحوی در
تضعیف اراده مردم میکوشند، هر جا سخن از
حق و
عدالت است آن را به سوی دیگری منحرف میسازند، و آنجا که از نیکان و پاکان و پیشگامان
اسلام سخن به میان میآید به نحوی میکوشند آنها را لکه دار و کم اعتبار کنند. لذا در
حدیث معروفی از ابو سعید خدری
نقل شده است که میگوید: منظور از «لحن القول»
بغض علی بن ابی طالب علیهالسّلام است، و ما منافقان را در
عصر پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم از
طریق عداوت با علی علیهالسّلام میشناختیم.
اصولا ممکن نیست انسان چیزی را در
دل داشته باشد و بتواند برای
مدت طولانی آن را چنان
مکتوم دارد که حتی در کنایات و اشارات و لحن کلام او
ظاهر نشود، لذا در
حدیثی از
امیر مؤمنان علی علیهالسّلام میخوانیم: هیچکس چیزی را در دل پنهان نمیکند مگر اینکه در سخنانی که از
دهان او ناآگاه میپرد و صفحه صورتش
آشکار میشود.
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیه ۰۳۰ محمد».