آیه عز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیه عز به آیه ۱۱۱ اسراء، درباره عزت
خداوند و نفی فرزند،
شریک و دوست برای او اطلاق می‌شود.
به آیه ۱۱۱
سوره اسراء "آیه عز" یا "آیه عزت" می‌گویند: (وقل الحمد لله الذی لم یتخذ ولدا ولم یکن له شریک فی الملک ولم یکن له ولی من الذل وکبره تکبیرا)؛ "و بگو
ستایش خدایی را که نه فرزندی گرفته و نه در جهانداری شریکی دارد و نه خوار بوده که(نیاز به) دوستی داشته باشد و او را بسیار بزرگ شمار ".
سیوطی در
الدرالمنثور به نقل از احمد و
طبرانی از
معاذ بن انس روایت کرده است که گفت:
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: آیه (وقل الحمد لله الذی لم یتخذ ولدا…) "آیه عزت" است. در این آیه به سه مورد از صفات خدا اشاره شده است:
۱. نفی
فرزند : داشتن فرزند دلیل بر نیاز، جسمانی بودن و شبیه و نظیرداشتن است.
۲. نفی شریک: وجود شریک دلیل بر محدودیت
قدرت و
حکومت یا عجز و ناتوانی است.
۳. نفی ولی و حامی در برابر مشکلات و شکست‌ها: نفی این
صفت نیز از
خداوند بزرگ و بی نهایت بدیهی است.
مرحوم
طبرسی از برخی مفسران نقل می‌کند که این آیه ناظر به نفی
اعتقاد انحرافی سه گروه است:
۱.
مسیحیان و
یهودیان که برای خدا فرزند قائل بودند؛
۲. مشرکان
عرب که برای او شریکی می‌پنداشتند؛
۳. ستاره پرستان و
مجوسیان که برای خداوند یاور قائل بودند.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیه عز».
