"لفظ خاص" لفظی است که برای دلالت بر واحد شخصی مانند "محمد" یا واحد نوعی مانند "رجل" و یا مانند لفظ "بضع"، "اثنان" و…، برای افرادی که از جهت عدد و کمیت محصورند وضع شده باشد. این معنا در قرآن کریم با الفاظ متعددی - مانند آن چه گفته شد - آمده است که هیچ گاه چنین الفاظی افاده عموم نمی‌کنند. بنابراین، "آیات خاص" آیاتی هستند که درباره شخص یا مورد معین و خاصی نازل شده باشد.
