آیه کتمان، از آیاتی است که در بحث حجیتخبر واحد به آن استدلال شده است: "ان الذین یکتمون ما انزلنا من البینات و الهدی من بعد ما بیّنّاه للناس فی الکتاب اولئک یلعنهم الله و یلعنهم اللاعنون؛کسانی که دلایل روشن و وسیله هدایتی را که نازل کردیم، بعد از آنکه در کتاب برای مردم بیان نمودیم، کتمان می کنند، خدا آنها را لعنت می کند و همه لعن کنندگان نیز آنها را لعنت می نمایند"
بیان استدلال به این آیه آن است که: لازمه حرمت کتمان ادله شرعی، وجوب اظهار آنها است، و لازمه وجوب اظهار، وجوب قبول آن اظهار است، زیرا اگر قبول واجب نباشد، حکم به وجوب اظهار، لغو است.
