آیات مشهور قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از بین
آیات قرآنی بعضی ازآنها هستند که از بقیه آیات مشهورتر هستند.
آیه وحدت : «و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا»
و همگی به ریسمان
خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید.
اطاعت از
اولی الامر : «اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم»
خدا را اطاعت کنید و
پیامبر و اولیای امر خود را (نیز) اطاعت کنید.
آیه تطهیر : «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا»
خداوند فقط میخواهد پلیدی و
گناه را از شما
اهل بیت دور کند و کاملا شما را پاک سازد.
حکومت
مستضعفین: «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین»
ما میخواهیم بر مستضعفان
زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم.
جاءالحق: «و قل جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا»
و بگو:
حق آمد، و
باطل نابود شد، یقینا باطل نابود شدنی است.
و ان یکاد: «و ان یکاد الذین کفروا لیزلقونک بابصارهم لما سمعوا الذکر و یقولون انه لمجنون»
نزدیک است
کافران هنگامی که
آیات قران را میشنوند با
چشم زخم خود تو را از بین ببرند، و میگویند او دیوانه است.
نفس مطمئنه: «یا ایتها النفس المطمئنة ارجعی الی ربک راضیة مرضیة فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی»
توای
روح آرام یافته-به سوی پروردگار بازگرد در حالیکه هم تو از خوشنودی و هم او از تو خشنود است- پس در سلک بندگانم در آی-و در بهشتم وارد شو.
حساب در
قیامت: «فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرا یره»
پس هر کس هموزن ذرهای کار
خیر انجام دهد آن را میبیند و هر کس هموزن ذرهای کار بد کرده آن را میبیند.
آیه الکرسی : در
روایات آمده که
آیه الکرسی عظیمترین
آیه در کتاب خداست. مردی عرض کرد: یا
رسول الله! کدام
آیه در کتاب خدا عظیم تر است فرمود:
آیه الکرسی. نامیدن این
آیه به
آیه الکرسی از همان صدر
اسلام مشهور بوده، حتی در زمان حیات
رسول خدا (صلی اللهعلیهوآله) و حتی در زبان خود آن جناب به این نام بیان میشد.
«الله لا اله الا هو الحی القیوم لا تاخذه سنة و لا نوم له ما فی السماوات و ما فی الارض من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه یعلم ما بین ایدیهم و ما خلفهم و لا یحیطون بشی ء من علمه الا بما شاء وسع کرسیه السماوات و الارض و لا یؤده حفظهما و هو العلی العظیم لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی فمن یکفر بالطاغوت و یؤمن بالله فقد استمسک بالعروة الوثقی لا انفصام لها و الله سمیع علیم الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور و الذین کفروا اولیاؤهم الطاغوت یخرجونهم من النور الی الظلمات اولئک اصحاب النار هم فیها خالدون»
هیچ معبودی نیست جز خداوند یگانه زنده، که قائم به ذات خویش است، و موجودات دیگر، قائم به او هستند، هیچگاه
خواب سبک و سنگینی او را فرا نمیگیرد. او لحظهای از تدبیر جهان هستی، غافل نمیماند. آنچه درآسمانها وآنچه درزمین است، ازآن اوست کیست که در نزد او، جز به فرمان او
شفاعت کند؟ (بنابراین، شفاعت کنندگان، برای انها که شایسته شفاعتند، ازمالکیت مطلقه او نمیکاهد). آنچه را در پیش روی آنها (بندگان) و پشت سرشان میداند، (و گذشته و آینده، در پیشگاه علم او، یکسال است.) و کسی از علم او آگاه نمیگردد، جز به مقداری که او بخواهد. (اوست که به همه چیز آگاه است، و
علم و دانش محدود دیگران، پرتوی از علم بی پایان و نامحدود اوست.) تخت (حکومت) او، آسمانها وزمین را در بر گرفته است، و نگاهداری آن دو (
آسمان و زمین) او را خسته نمیکند. بلندی مقام و عظمت، مخصوص اوست.
در قبول
دین، اکراهی نیست. (زیرا) راه درست از راه انحرافی، روشن شده است. بنابراین، کسی که به طاغوت (
بت و
شیطان، و هر موجود طغیانگر)
کافر شود و به خدا
ایمان آورد، به دستگیر محکمی چنگ زده است، که گسستن برای آن نیست. و خداوند،
شنوا و داناست.
خداوند، ولی و
سرپرست کسانی است که ایمان آورهاند، آنها را از ظلمتها، به سوی نور بیرون میبرد. (اما) کسانی که کافر شدند، اولیای آنها طاغوتها هستند، که آنها را از نور، به سوی ظلمتها بیرون میبرند، آنها اهل
آتشند و همیشه در آن خواهند ماند.
آیة الوصیة : «کتب علیکم اذا حضر احدکم الموت»
دستور داده شده که چون یکی از شما را
مرگ فرارسد.
آیه وام : «یا ایها الذین آمنوا اذا تداینتم»
ای اهل ایمان چون به
قرض و
نسیه معامله کنید
آیه توجه : «و لله المشرق و المغرب»
مشرق و
مغرب جود و ملک خداست.
آیه روزه : «یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام»
ای اهل ایمان به شما هم روزه داشتن فرض کردید.
آیه کتمان : «ان الذین یکتمون ما انزلناه...»
آن گروه اهل کتاب که آیاتی ما را که فرستادیم کتمان نموده.
آیه نفی سبیل : «و لن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا»
و خداوند هیچگاه برای
کافران نسبت به اهل ایمان راه تسلط باز نخواهد نمود.
آیه ولایت : «انما ولیکم الله و رسوله»
ولی امر و یاور شما تنها
خدا و
رسول خدا است.
آیه تصدیق : «و منهم الذین یؤذون النبی»
و بعضی (از
منافقان) آنان هستند که دائم
پیغمبر را میآزارند.
آیه نفر : «ما کان المؤمنون لینفروا کافة»
نباید مؤمنان همگی بیرون رفته.
آیه سؤال : «فسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون»
بروید از
اهل ذکر اگر نمیدانید سؤال کنید.
آیه عزت : «و قل الحمد لله الذی لم یتخذ ولدا»
او بگو
ستایش مخصوص اوست که هرگز فرزندی ندارد.
آیه نور : «الله نور السماوات و الارض»
خدا نور زمینها و آسمانها است.
آیه مودت : «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی»
بگو من از شما
اجرت رسالت جزء این نخواهم که مودت و محبت مرا در
حق خویشاوندان مظور دارید.
آیه نبا : «یا ایها الذین آمنوا ان جاءکم فاسق بنبا»
ای
مؤمنان هر گاه فاسقی خبری برای شما آورد.
آیه نجوی : «یا ایها الذین آمنوا اذا ناجیتم الرسول...»
ای اهل
ایمان هر گاه بخواهید با رسول سخن سری بگوئید.
آیه البسمله : (
آیه تسمیه) بسم الله الرحمن الرحیم.
آیه قصاص : «و لکم فی القصاص حیاة یا اولی الالباب»
عاقبت حکم
قصاص برای حفظ
حیات شماست.
سایت اندیشه، برگرفته از مقاله «آیات مشهور قرآن»