دانشمندان اسلامی، سورههای قرآن را به لحاظ در برگرفتن آیات مکی و یا مدنی بر چهار دسته تقسیم نموده اند: الف - سورههای مکی خالص، یعنى تمام آیات آن مکی است ؛ ب - سورههای مدنی خالص؛ ج- سورههاى مکى که مشتمل بر چند آیه مدنی است ؛ د - سورههاى مدنى که مشتمل بر چند آیه مکى است. از این رو، در برخى از سورههاى مدنی، آیات مکى نیز گنجانده شده اند.
درباره ترتیب و چینش سوره ها کنار هم دیگر، بین دانشمندان علوم قرآنی و مفسران گفت و گو است ؛ بنابراین، چون ترتیب آیات و گنجاندن آن ها در یک سوره، به دستور پیامبر اکرم (ص) بوده است، خود ایشان نیز روى علل و مصالحی، برخى از آیات مکی را در سورههاى مدنى و به عکس جا داده اند.
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فى علوم القرآن، ج۱، ص۳۶. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فى علوم القرآن، ج۱، ۵۶-۶۷. جمعی از محققان، مجله رسالة القرآن فصلنامه، ش ۱۲، ص۴۳. معرفت، محمد هادی، التمهید فى علوم القرآن، ج۱، ص۱۶۹-۲۲۵.