دانشمندان اسلامی، سوره های قرآن را به لحاظ در برگرفتن آیات مکی و یا مدنی بر چهار دسته تقسیم نموده اند: الف - سوره های مکی خالص، یعنى تمام آیات آن مکی است ؛ ب - سوره های مدنی خالص؛ ج- سوره هاى مکى که مشتمل بر چند آیه مدنی است ؛ د - سوره هاى مدنى که مشتمل بر چند آیه مکى است. از این رو، در برخى از سوره هاى مدنی، آیات مکى نیز گنجانده شده اند.
درباره ترتیب و چینش سوره ها کنار هم دیگر، بین دانشمندان علوم قرآنی و مفسران گفت و گو است ؛ بنابراین، چون ترتیب آیات و گنجاندن آن ها در یک سوره، به دستور پیامبر اکرم (ص) بوده است، خود ایشان نیز روى علل و مصالحی، برخى از آیات مکی را در سوره هاى مدنى و به عکس جا داده اند.
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فى علوم القرآن، ج۱، ص۳۶. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فى علوم القرآن، ج۱، ۵۶-۶۷. جمعی از محققان، مجله رسالة القرآن فصلنامه، ش ۱۲، ص۴۳. معرفت، محمد هادی، التمهید فى علوم القرآن، ج۱، ص۱۶۹-۲۲۵.