آیات حب الهی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیات مربوط به صفت دوستی و عدم دوستی
خدا با افراد است.
در
قرآن کریم فعل
ثلاثی مجرد واژه حب به کار نرفته است؛ ولی مصدر آن از ابواب افعال، تفعیل و استفعال آمده، و استعمال شایع آن از باب افعال است. واژه حب و مشتقات آن ۸۲ بار در قرآن آمده است که در این میان، برخی از آیات بیانگر صفت حب خداوند است که خداوند چه چیزها و چه اشخاصی را دوست دارد و یا این که چه چیزها و چه افراد و گروه‌هایی را دوست ندارد.
براساس آیات قرآن، خداوند گروه‌های ذیل را دوست دارد:
۱. محسنین:
نیکوکاران؛
۲.
توابین : توبه کنندگان
؛
۳.
متطهرین : پاکیزگان
؛
۴. متقین: پرهیزگاران
؛
۵. صابران
؛
۶. متوکلین
؛
۷. مقسطین: عدالت پیشگان
؛
۸. مجاهدین
؛
۹. مطیعان و پیروان راستین
انبیا
در مقابل، خداوند صفات و گروه‌هایی را دوست ندارد:
۱. معتدین: تعدی کنندگان
؛
۲.
مفسدان؛
فساد؛
۳.
کافران؛ کفار اثیم: ناسپاس گناهکار
؛
۴. ظالمان
؛
۵. مختال فخور:
متکبر فخرفروش
؛
۶. خوان اثیم: خیانت پیشه گناهکار
؛ خوان کفور: خیانتکار ناسپاس
؛ خائنان
؛
۷. مسرفان
؛
۸. مستکبران
؛
۹. فرحین: شادی کنندگان مغرور
؛
۱۰. جهر بالسوء: آشکار کردن بدی‌های دیگران.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«آیات حب الهی».
