آنة (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آنة (به فتح الف) یکی از مفردات
نهج البلاغه، اسم فاعل است از
انين به معنى گوسفند.
حضرت علی (علیه‌السلام) در دعای
استسقاء از این کلمه، استفاده است.
آنة یا
أَنین (به فتح الف) اسم فاعل است از
انين به معنى گوسفند.
موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می باشد:
امام (علیه‌السلام) ضمن به کارگیری از این کلمه، در دعای استسقاء فرموده‌اند:
«اللَّهُمَّ فَارْحَمْ أَنينَ الاْنَّةِ، وَ حَنينَ الْحانَّةِ اللَّهُمَّ فَارْحَمْ حَيْرَتَها في مَذاهِبِها، وَ أَنينَها في مَوالِجِها.» «خدایا
رحم کن به ناله
گوسفندان و ناله
شتران، خدایا رحم کن به سرگردانی آن‌ها در راه‌هایش و به ناله‌شان در آغل‌هایشان.»
۱ـ «
آنة: گوسفند.»
۲ـ«
حانّه: شتران.»
۳ـ«
موالج: محله‌های دخول.»
«آنّه» یکی از مشتقات انن و انین،
اسم فاعل و به معنای گوسفند است.
همچنان‌که گفته می‌شود: «ماله حانّة و لا آنّة.» او نه شتری دارد و نه گوسفندی.
ظاهرا منظور از آنّه و حانّه مطلق گوسفند و شتر است.
این مادّه با مشتقاتش جمعاً شش بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «آنة»، ص۹۰.
