إِلْ یاسین (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
إِلْ یاسین (به کسر الف و سکون لام) از واژگان به کار رفته در قرآن کریم است.
درباره
الیاسین سه دیدگاه وجود دارد:
الْ یاسین درباره
ال یاسین سه دیدگاه وجود دارد:
طبرسی از قول
زجّاج آورده است؛ هر که
الیاسین خوانده او
الیاس و امّت مؤمن او را جمع کرده است.
این طور جمع هست که گویند:
مسامعه و مهالبه که غرض
اولاد مسمع و اولاد مهلب باشد.
وجه دیگر آن است که
الیاس و
الیاسین دو لغتاند و مراد یک نفر است؛ مثل میکال و
میکائیل و نیز از
ابن عبّاس نقل میکند:
آل یاسین عبارتند از
آل محمد (صلّیاللّهعلیهو آله) و
یاسین اسم آن حضرت است.
زمخشری در
کشّاف گوید:
الیاسین خوانده شده بنابر آنکه
الیاس دو جور خوانده میشود . نیز
الیاسین خواندهاند بنابر آنکه جمع است و مراد
الیاس و قوم اوست و آنکه
آل یاسین خوانده مرادش آن است که
یاسین نام پدر
الیاس است و آل به آن اضافه شده است.
در
تفسیر برهان ۱۲ روایت نقل شده که
آل یاسین عبارتند از آل محمّد (صلّیاللّهعلیهوآله)، دو تای آن روایات از
امیرالمؤمنین و دو تا از
امام صادق و یکی از
امام رضا (علیهالسّلام) است و بقیه از ابن عباس و
ابی مالک و
ابو عبدالرحمن میباشد.
از پنج روایت فوق که از
ائمه (علیهمالسّلام) نقل شده، آنچه از حضرت رضا (علیهالسّلام) روایت شده است، سندش صحیح است بنا بر آنکه
جعفر بن محمّد بن مسرور که مورد پسند
شیخ صدوق است،
ثقه باشد.
ابن حجر در
صواعق محرقه خود در ضمن آیات نازله در شأن اهل بیت (علیهمالسّلام) آیه
(سَلامٌ عَلی اِلْیاسِینَ) را سوّمین آیه شمرده و گفته:
جماعتی از مفسّرین از ابن عباس نقل کردهاندکه مراد از آیه،
سَلامٌ عَلی آلِ مُحَمَّدْ است.
کلبی نیز چنین گفته است.
ابن کثیر در تفسیر خود گفته: دیگران
سلام علی آل یاسین خواندهاند یعنی آل محمد (صلّیاللّهعلیهوآله).
بیضاوی نیز در تفسیر خود به آن اشاره کرده است.
ناگفته نماند: قضیّه سیاق آیات سوره میرساند که مراد از ال یاسین، یکی از دو احتمال اوّل است زیرا در این سوره ابتدا حکایت
نوح ذکر شده و در ذیل آن آمده
(سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ) پس از آن در ذیل حکایت
ابراهیم آمده
(سَلامٌ عَلی اِبْراهِیمَ) آنگاه در ذیل حکایت
موسی و
هارون فرموده
(سَلامٌ عَلی مُوسی وَهارُونَ) سپس در ذیل قصّه الیاس آمده
(سَلامٌ عَلی اِلْیاسِینَ) اگر مراد آل محمد (صلواتاللَّهعلیهماجمعین) باشد باید گفت: این آیه در سیاق آیات قبل نیست و نیز در سیاق آیات ما بعد هم نخواهد بود ولی میشود که آن از بطون
قرآن باشد.
به موردی از
إِلْ یاسین که در قرآن به کار رفته است، اشاره میشود:
(سَلامٌ عَلی اِلْیاسِینَ) (سلام بر الياسين!)
در
مجمع البیان فرماید:
ابن عامر،
نافع و
رویس از یعقوب، آن را آل یاسین خواندهاند. (به فتح الف و کسر لام) که به «یاسین» متّصل نیست. دیگران اِلْیَاسِین خواندهاند؛ (به کسر الف و سکون لام) متّصل به «یاسین».
ابو الحسن شعرانی در پاورقی مجمع البیان مینویسد که اتفاق کردهاند در تمام قرآنها «ال» را از «یاسین» جدا بنویسند به صورت «اِلْیاسِینَ» نه به صورت «الیاسین».
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ال یاسین»، ج۱، ص۱۰۶.