آل عبدالهادی شاخهای از خاندان آلِقُدامه میباشد، که به یوسف نوادۀ قدامة بن مقدام منتسب میشوند. آلقدامه خاندانی علمی، فلسطینیُالاصل هستند، که در گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهادند.
شمسالدّین ابوعبدالله محمد بن عبدالهادی (ح ۵۵۰-۶۵۸ق/۱۱۵۵-۱۲۶۰م). وی از محمد بن حمزه بن ابیالصقر و عبدالرّزاق نجّار و یحیی ثقفی و دیگران حدیث شنید. وی آخرین کسی بود که از شُهدة الکاتبه با اجازه حدیث روایت کرد. دمیاطی و دیگران از وی حدیث روایت کردند. سرانجام در حالی که بیش از ۱۰۰ سال داشت، به دست تاتارها در روستای ساویه از توابع نابلس کشته شد و همانجا دفن گردید.
[۲]صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۶۱، به کوشش ژاکلین سوبله و علی عماره، بیروت، ۱۹۸۰م.
[۴۳]سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، الضوء اللامع، ج۷، ص۱۳۲، قاهره، ۱۳۵۵ق.
عمری دراز یافت و احادیث بسیاری روایت کرد. به ویژه محدثّان پرسفر از او حدیث کردند. خطیب ابوعمر حنبلی بخشی از ذَمّ الکلام هروی را از او شنید و ابنحجر و ابوالفتح عثمانی از وی روایت کردند. او مسند روزگار خود بود.