آشکار

آشکار به شیء یا فرد پیدا در مقابل شیء یا فرد پنهان و نهان اطلاق می‌شود و از آن در بابهای زکات، خمس، جهاد، تجارت، نکاح و حدود سخن رفته است.

ارتکاب آشکار گناه موجب جواز غیبت گناهکار است ، امّا در این که موجب عدم پرداخت زکاتو خمسبه وی نیز می‌گردد، اختلاف است.

قذف کسی که آشکارا مرتکب زنا یا لواط می‌شود، موجب ثبوت حد نمی‌باشد، لیکن در ثبوت تعزیر اختلاف است.

کافر اگر آشکارا شراب بنوشد، حد زده می‌شود.

ارتکاب آشکار محرمات اسلامی به وسیله اهل ذمه، موجب نقض پیمان آنان است.

به کارگیری آشکار سلاح، در تحقق عنوان محارب معتبر است.

۱.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۲، ص۶۹.
۲.	↑ طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۴، ص۲۲۶.
۳.	↑ طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۴، ص۱۲۹.
۴.	↑ طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۴، ص۳۰۶.
۵.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۴۱۷.
۶.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۴۱۸.
۷.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۴۶۰.
۸.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۶۹.
۹.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۷۰.

فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت(کتابخانه دیجیتال)، ج۱، ص۱۲۶.

رده‌های این صفحه : تست