از دست دادن نعمت، در پی دارنده روحیه یاس و ناامیدی در انسان است: و لئن اذقنا الانسـن منا رحمة ثم نزعنـها منه انه لیـوس کفور. «و اگر از جانب خود رحمتى به انسان بچشانيم سپس آن را از وى سلب كنيم قطعا نوميد و ناسپاس خواهد بود».
و اذا انعمنا علی الانسـن اعرض و نـا بجانبه و اذا مسه الشر کان یؤسا. «و چون به انسان نعمت ارزانى داريم روى مىگرداند و پهلو تهى مىكند و چون آسيبى به وى رسد نوميد مىگردد».