• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ازف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
مقالات مرتبط: ازف (مفردات‌قرآن).

أَزَف (به فتح الف و زاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای نزدیک شدن می‌باشد که در بیان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، به معنای نزدیک بودن روز واپسین بکار رفته است.


أَزَف (بر وزن شرف) به معنای نزدیک شدن است. «ازف الرجل ازفا: اقترب»
[۱] زبیدی، المرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۸۰، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.    


در رابطه با قیامت فرموده است: «حتی اذا تصّرمت الامور و تقضّت الدّهور و ازف النّشور اخرجهم من ضرائح القبور...؛
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۸، خطبه۸۳.    
تا چون کارها گذشت و روزگارها منقضی گردید و قیامت نزدیک شد، خداوند مردم را از ضریح‌های قبر خارج خواهد فرمود.»

۱. ↑ زبیدی، المرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۸۰، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۸، خطبه۸۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ازف»، ص۴۶.    


رده‌های این صفحه : قیامت | مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار