آتش کوه طور (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آثار
و برکات آتش
کوه طور برای حضرت
موسی علیه‌السلام که در
آیات قرآن ذکر شده است؛ عبارتند از:
مشاهده
آتش در ناحیه کوه طور از سوی
موسی علیه‌السلام و حرکت
موسی علیه‌السّلام به سمت آتش در کوه طور، به
امید پیدا کردن راه
و آوردن آتش جهت
گرم شدن
همسر:
۱. «إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا • إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ...؛
هنگامي كه آتشي (از دور) مشاهده كرد
و به خانواده خود گفت اندكي مكث كنيد كه من آتشي ديدم ...تو در سرزمين مقدس طوي هستي.»
۲. «إِذْ قَالَ
مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ نَارًا...؛
(به خاطر بياور) هنگامي را که
موسي به خانواده خود گفت: من آتشي از دور ديدم....»
۳. «فَلَمَّا قَضَى
مُوسَى الْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا ...؛
هنگامي كه
موسي مدت خود را به پايان رسانيد
و همراه خانواده اش (از
مدین به سوي مصر) حركت كرد از جانب طور آتشي ديد!.... »
آتش کوه طور، باعث راهیابی
موسی علیه‌السّلام به
وادی مقدس و تکلم خدا با وی:
۱. «إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى • فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي يَا
مُوسَى • إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى • وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى؛
هنگامي كه آتشي (از دور) مشاهده كرد
و به خانواده خود گفت اندكي مكث كنيد كه من آتشي ديدم شايد شعله اي از آن را براي شما بياورم، يا به وسيله اين آتش راه را پيدا كنم.هنگامي كه نزد آتش آمد ندا داده شد كه اي
موسي! من پروردگار توام! كفشهايت را بيرون آر كه تو در سرزمين مقدس طوي هستي.
و من تو را (براي مقام رسالت) انتخاب كردم، اكنون به آنچه بر تو وحي مي‌شود گوش فرا ده! »
۲. «إِذْ قَالَ
مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ نَارًا سَآتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ ... • فَلَمَّا جَاءهَا نُودِيَ أَن بُورِكَ مَن فِي النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا ... • يَا
مُوسَى إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛
(به خاطر بياور) هنگامي را که
موسي به خانواده خود گفت: من آتشي از دور ديدم؛ (همين جا توقف کنيد؛) بزودي خبري از آن براي شما مي آورم... هنگامي که نزد آتش آمد، ندايي برخاست که: مبارک باد آن کس که در آتش است
و کسي که در اطراف آن است (فرشتگان
و موسي)! ... اي
موسي! من خداوند
عزیز و حکیم هستم! »
۳. «فَلَمَّا قَضَى
مُوسَى الْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا ... • فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي مِن شَاطِئِ الْوَادِي الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن يَا
مُوسَى إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ؛
هنگامي كه
موسي مدت خود را به پايان رسانيد
و همراه خانواده اش (از مدين به سوي مصر) حركت كرد از جانب طور آتشي ديد! .... هنگامي كه به سراغ آتش آمد ناگهان از ساحل راست وادي در آن سرزمين بلند
و پر بركت از ميان يك
درخت ندا داده شد كه اي
موسي! منم خداوند، پروردگار جهانيان! »»
قرار گرفتن
موسی علیه‌السّلام در احاطه آتش طور
و اعطای
برکت از سوی
خداوند به
موسی علیه‌السّلام
و فرشتگان حاضر در اطراف آتش طور:
«فَلَمَّا جَاءهَا نُودِيَ أَن بُورِكَ مَن فِي النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا وَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ؛
هنگامی که نزد آتش آمد، ندایی برخاست که: مبارک باد آن کس که در آتش است
و کسی که در اطراف آن است (فرشتگان
و موسی)
و منزّه است خداوندی که پروردگار جهانیان است!»
برداشت فوق بر این اساس است که منظور از «من فی النار» فرشتگان
و از «
و من حولها»،
موسی علیه‌السّلام باشد.
آتش کوه طور، نقطه آغازین نزول
وحی بر
موسی علیه‌السّلام :
۱. «إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى • فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي يَا
مُوسَى • وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى؛
هنگامي كه آتشي (از دور) مشاهده كرد
و به
خانواده خود گفت اندكي مكث كنيد كه من آتشي ديدم شايد شعله اي از آن را براي شما بياورم، يا به وسيله اين آتش راه را پيدا كنم.هنگامي كه نزد آتش آمد ندا داده شد كه اي
موسي! ...
و من تو را (براي مقام
رسالت) انتخاب كردم، اكنون به آنچه بر تو وحي مي‌شود گوش فرا ده! »»
۲. «إِذْ قَالَ
مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ نَارًا سَآتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ ... • فَلَمَّا جَاءهَا نُودِيَ أَن بُورِكَ مَن فِي النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا ...؛
(به خاطر بياور) هنگامي را که
موسي به خانواده خود گفت: من آتشي از دور ديدم؛ (همين جا توقف کنيد؛) بزودي خبري از آن براي شما مي آورم... هنگامي که نزد آتش آمد، ندايي برخاست که: مبارک باد آن کس که در آتش است
و کسي که در اطراف آن است (فرشتگان
و موسي)!»
۳. «فَلَمَّا قَضَى مُوسَىالْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ ... • فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي مِن شَاطِئِ الْوَادِي الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن يَا
مُوسَى إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ؛
هنگامي كه
موسي مدت خود را به پايان رسانيد
و همراه خانواده اش (از مدين به سوي
مصر) حركت كرد از جانب طور آتشي ديد! به خانواده اش گفت: درنگ كنيد من آتشي ديدم، مي‌روم شايد خبري براي شما بياورم.... هنگامي كه به سراغ آتش آمد ناگهان از ساحل راست وادي در آن سرزمين بلند
و پر بركت از ميان يك
درخت ندا داده شد كه اي
موسي! منم خداوند، پروردگار جهانيان! »
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۱۱۲، برگرفته از مقاله «آتش کوه طور».
