آب‌دهی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از توصیه‌های اخلاقی
قرآن، آب دادن به
موجودات است.
آب دادن به
حجاج ، مقامی ارزشمند در
مکه، پیش از
اسلام:
«أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ
وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللّهِ ...؛
آيا سيراب كردن حجاج و آباد ساختن ... را همانند (عمل) كسي قرار داديد كه ايمان به خدا و
روز قیامت آورده و در راه او
جهاد كرده است....»
آب دادن
حضرت موسی علیه‌السلام به گوسفندان
شعیب علیه‌السلام:
«وَلَمَّا وَرَدَ مَاء مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأتَيْنِ تَذُودَانِ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا قَالَتَا لَا نَسْقِي حَتَّى يُصْدِرَ الرِّعَاء ... • فَسَقَى لَهُمَا ...؛
و هنگامي كه به (
چاه) آب
مدین رسيد، گروهي از مردم را در آنجا ديد كه
چهارپایان خود را سيراب مي‌كنند، و در كنار آنها دو زن را ديد كه مراقب
گوسفندان خويشند (و به چاه نزديك نميشوند،
موسی) به آنها گفت كار شما چيست ؟ (چرا گوسفندان خود را آب نميدهيد؟) گفتند ما آنها را آب نمي‌دهيم تا چوپانها همگي خارج شوند، ... موسي به (گوسفندان) آنها آب داد....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۶۹، برگرفته از مقاله «آب‌دهی».
