آب خارق‌العاده (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پیدایش برخی چشمه‌ها و جاری شدن آب، از راه غیر معمول است. در این مقاله
آیات مرتبط با آب‌های خارق‌العاده معرفی می‌شوند.
در
قرآن به چشمه‌هایی اشاره شده است که بر اثر ضربه پا به وجود آمده‌اند.
جوشش آب شفابخش، با ضربه پای
ایوب علیه‌السلام :
«وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ • ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ؛
و به خاطر بياور بنده ما ايّوب را، هنگامى که پروردگارش را خواند (و گفت: پروردگارا!)
شیطان مرا به رنج و عذاب افکنده است.(به او گفتيم:) پاى خود را بر زمين بکوب! اين چشمه آبى خنک براى شست‌وشو و نوشيدن است!». «مغتسل» اسم مکان، و مقصود از آن، محلی است که شخص خود را در آن شست‌وشو می‌دهد. به قرینه «نصب» که به معنای بدی و سختی است، مغتسل می‌تواند آبی باشد که
خدا برای ایوب - علیه‌السلام - پدید آورد تا خود را با آن شست‌وشو دهد و
شفا یابد.
•••
درمان حضرت
ایوب علیه‌السلام با نوشیدن آب خنک و شست‌وشو با آن :
«وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ • ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ؛
«و به خاطر بياور بنده ما ايّوب را، هنگامى که پروردگارش را خواند (و گفت: پروردگارا!)
شیطان مرا به رنج و عذاب افکنده است.(به او گفتيم:) پاى خود را بر زمين بکوب! اين چشمه آبى خنک براى شست‌وشو و نوشيدن است!».
جوشش چشمه آب برای
مریم علیهاالسلام با ضربه پای
عیسی علیه‌السلام:
«فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا؛
ناگهان از طرف پايين پايش او را صدا زد که: «غمگين مباش! پروردگارت زير پاى تو چشمه آبى (گوارا) قرار داده است!».
در روایتی از
امام باقر علیه‌السلام آمده است: جوشیدن
آب از زیر پای مریم علیهاالسلام با ضربه پای عیسی علیه‌السلام بوده است.
جوشش دوازده
چشمه آب از
سنگ با ضربه عصای
موسی علیه‌السلام :
۱. «وَإِذِ اسْتَسْقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ كُلُواْ وَاشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ؛
و (به ياد آوريد) زمانى را که موسى براى قوم خويش، آب طلبيد، به او دستور داديم: عصاى خود را بر آن سنگ مخصوص بزن! ناگاه دوازده چشمه
آب از آن جوشيد؛ آن‌گونه که هر يک (از طوايف دوازده‌گانه
بنی‌اسرائیل)، چشمه مخصوص خود را مى‌شناختند! (و گفتيم:) از روزي‌هاى الهى بخوريد و بياشاميد! و در زمين
فساد نکنيد!».
۲. «وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ؛
ما آنها را به
دوازده گروه -که هر يک شاخه‌اى (از دودمان
اسرائیل) بود -
تقسیم کرديم. و هنگامى که قوم موسى (در بيابان) از او تقاضاى آب کردند، به او
وحی فرستاديم که: عصاى خود را بر سنگ بزن! ناگهان دوازده چشمه از آن بيرون جست؛ آن‌چنان که هر گروه، چشمه و آبشخور خود را مى‌شناخت. و ابر را بر سر آنها سايبان ساختيم؛ و بر آنها «مَن» و «سَلوى» فرستاديم؛ (و به آنان گفتيم:) از روزي‌هاى پاکيزه‌اى که به شما داده‌ايم، بخوريد! (و
شکر خدا را به‌جا آوريد! آنها نافرمانى و ستم کردند؛ ولى) به ما ستم نکردند، لکن به خودشان
ستم مى‌نمودند.».
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۶۸، برگرفته از مقاله «آب خارق‌العاده».
