آب زمزم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آب زمزم به آبی که از چاهی معروف به نام
چاه زمزم در نزدیکی
کعبه معظمه می‌جوشد اطلاق می‌شود و
احکام آب زمزم در باب‌هاى
طهارت و
حج آمده است.
از آب زمزم در
روایات به بهترین آب روى
زمین و داروى هر دردى یاد شده است.
نوشیدن آب زمزم
به ویژه پیش از
سعی میان
صفا و
مروه و پس از
طواف وداع مستحب است.
براى
محرم مستحب است پیش از سعى، پس از نوشیدن آب زمزم، یک یا دو سطل از آن را بر سر و بدن خود بریزد و دعاى وارد شده را بخواند
و
افضل آن است که خود، آب را بردارد نه دیگرى.
بردن آب زمزم به عنوان
هدیه و درخواست هدیه دادن آن
و
شستن کفن با آن
مستحب است.
نوشیدن از آب زمزم مستحب است. بلکه مستحب است سیراب شدن از آن آب. پس به‌درستی که باعث
شفا است و برطرف‌کننده بیماری از او؛ و با آن
حاجت‌ها روا و خواسته‌ها برآورده شود، و از مهم‌ترین درخواست‌ها
طلب مغفرت از خدای نعالی و ورود به
بهشت و نجات از آتش و هراس برزخ و
قیامت است؛ و حمل آب زمزم و اهدای آن و درخواست آن مستحب است. به تحقیق از
نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وارد شده است که آب زمزم هدیه می‌خواست درحالی‌که در
مدینه بود. و روایت شده است که جماعتی از علما برای خواسته‌هایشان مثل تحصیل دانش و برآورده شدن حاجت و شفای درد و غیر این‌ها از آب زمزم نوشیده و به آن دست یافته‌اند.
خوردن از آب زمزم از آداب و مستحبات در
مکه معظمه است و بعد از خوردن این
دعا را بخواند: اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نافِعاً وَ رِزْقاً واسِعاً وَ شِفاءً مِنْ کُلِّ داءٍ وَ سُقْمٍ. و نیز بگوید: بسْمِ اللَّهِ وَ بَاللَّهِ وَ الشُّکْرُ للَّه.
در عروة الوثقی مع تعالیق الامام
الخمینی از مستحبات
کفن آمده است: «و لا یبعد استحباب التبرّک بتربة قبر الحسین (علیه‌السّلام) و مسحه بالضریح المقدّس، او بضرائح سائر الائمّة (
علیهم‌السّلام) بعد غسله بماء الفرات، او بماء زمزم. »
یعنی بعید نیست
استحباب تبرک نمودن کفن به
تربت قبر
حسین (علیه‌السلام) و مسح آن به ضریح مقدس او یا ضریح‌های سایر ائمه (
علیهم‌السّلام) بعد از شستن آن با آب فرات یا با آب زمزم.
امام خمینی در مناسک الحج در مستحبات سعی می‌نویسند: الاتیان الی زمزم للاستقاء بنفسه ان امکنه و الشرب من مائها، ولیصبّ
علی راسه وظهره ویقول- و هو مستقبل الکعبة- ما رواه معاویة
بن عمّار عن الامام ابی عبد اللَّه الصادق علیه السلام: «اَللَّهُمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نَافِعاً وَ رِزْقاً وَاسِعاً وَشِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَسُقْمٍ.»
یعنی مستحب است بعد از فراغ از
نماز طواف و پیش از
سعی به نزد
چاه زمزم رفته و خودش از چاه آب بکشد اگر برایش ممکن باشد، و از آب آن بیاشامد و به سر و پشت و شکم خود بریزد، و بگوید درحالی‌که رو به
کعبه است آنچه را که معاویة
بن عمّار عن امام ابی عبد اللَّه الصادق (علیه‌السّلام) روایت کرده است: اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نافِعاً، وَ رِزْقاً واسِعاً، وَ شِفاءً مِنْ کُلِّ داءٍ وَ سُقْمٍ.
از مستحبّات اعمال مکّة مکرّمة است استقاء از زمزم، همان‌طور که در طواف عمره گذشت.
در مناسک الحج بعد از بیان استحباب واردشدن در داخل کعبه، آمده است: و یستحبّ فی ذلک عدّة امور و هی: ... ۴- ان یعمل ما رواه معاویة
بن عمّار عن الامام الصادق (علیه‌السّلام) انّه قال: «اذا اردت الولد افض علیک دلواً من ماء زمزم، ثمّ ادخل البیت فاذا قمت
علی باب البیت فخذ بحلقة الباب ثمّ قل: اَللَّهُمَّ اِنَّ البَیْتَ بَیْتُکَ، وَالعَبْدَ عَبْدُکَ، وَقَدْ قُلْتَ: (مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً) فَآمِنِّی مِنْ عَذَابِکَ وَاَجِرْنِی مِنْ سَخَطِکَ.»
به هنگام وداع کعبة و خروج از آن مستحب است نزد زمزم آید و از آب بنوشد؛ و بر سر خویش نریزد. سپس بگوید: «آئِبُونَ تَائِبُونَ عَابِدُونَ، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ، اِلَی
رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ، رَاغِبُونَ اِلَی
رَبِّنَا رَاجِعُونَ اِنْ شَاءَ اللَّهُ.»
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۹۸-۹۹. •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی
