• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَلْهَث (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: لهث (مفردات‌قرآن).


یَلْهَثْ: (یَلْهَثْ اَوْ تَتْرُکْهُ)
«یَلْهَثْ» از مادّه‌ «لهْث» (بر وزن بحث) به معنای زبان در آوردن سگ به هنگام تشنگی است.



(وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَث ذَّلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ) (و اگر مى‌خواستيم، مقام او را بااين آیات و علوم الهی بالا مى‌برديم؛ ولى اجبار، برخلاف سنّت ماست؛ پس او را به حال خود رها كرديم و او به پستى گراييد، و از هوای نفس خود پيروى كرد. مَثَل او همچون سگ هار است كه اگر به او حمله كنى، زبانش را بيرون مى‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذارى، باز زبانش را بيرون مى‌آورد؛ گويى چنان تشنه دنياست كه هرگز سيراب نمى‌شود. اين مَثَل گروهى است كه آيات ما را تكذيب كردند؛ اين داستانها را براى آنها بازگو كن، شايد بينديشند و بيدار شوند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:كلمه لهث وقتى در سگ استعمال مى‌شود به معناى بيرون آوردن و حركت دادن زبان از عطش است. اينكه فرمود: (وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِه) معنايش اين مى‌شود كه اگر ما مى‌خواستيم او را بوسيله همين آيات به درگاه خود نزديك مى‌كرديم ... (فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ) يعنى او داراى چنين خويى (دنیا طلبی) است، و از آن دست بر نمى‌دارد، چه او را منع و زجر كنى و چه به حال خود واگذاريش. كلمه تحمل از حمله كردن است نه از حمل و بدوش كشيدن. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۶۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۲۵.    
۵. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۷۳.    
۷. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۶.    
۸. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۶.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۴۳۴.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۳۳.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۱۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۷۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَلْهَثْ»، ص۶۶۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات قرآن




جعبه ابزار