• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَعْمَهُونَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یَعْمَهُونَ: (طُغْیانِهِمْ یَعْمَهُونَ)
«یَعْمَهُونَ» از مادّه‌ «عمه» (بر وزن همه) به معنای تردد و تحیر در کاری است و به معنای کوردلی و تاریکی بصیرت که اثر آن سرگردانی است نیز آمده است.





۱.۱ - آیه ۱۵ سوره بقره

(اللّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ) (خداوند آنان را استهزا مى‌كند؛ و آنها را در طغيانشان نگه مى‌دارد، تا سرگردان شوند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: خدا هم ايشان را مسخره مى‌كند و هم چنان وا مى‌گذارد تا در طغیان خود كور دل بمانند (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۱۱۰ سوره انعام

(وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُواْ بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ) (و ما دلها و چشمهاى آنها را به سبب اعمالشان واژگونه مى‌سازيم؛ آرى آنها ایمان نمى‌آورند همان‌گونه كه در آغاز، به آن ايمان نياوردند؛ وآنان را در حال طغيان وسركشى، به خود وا مى‌گذاريم تا سرگردان شوند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ظاهر سیاق چنين مى‌رساند كه اين جمله عطف بر جمله‌ (لا يُؤْمِنُونَ) باشد و در حقيقت تفسیر و بيان ايمان نياوردن مشركين است. و مراد از اينكه فرمود أَ(وَّلَ مَرَّةٍ) دعوت قبل از نزول اين آیات است كه قهرا آن دعوت بعد از نزول اين آيات دعوت دومى مى‌شود.
و معناى آيه اين است كه: به فرضى هم كه آيه و معجزه‌اى براى آنان نازل شود ايمان نمى‌آورند، براى اينكه ما دلهاى ايشان را واژگونه مى‌كنيم ديگر با چنين دلهايى نخواهند توانست آن طور كه بايد تعقل كنند، و همچنين چشمهايشان را منقلب مى‌سازيم ديگر آن طور كه بايد نمى‌توانند ببينند، و در نتيجه به آن آيه‌اى كه پيشنهاد نزولش را مى‌كنند ايمان نخواهند آورد، هم چنان كه به آيات قرآنى بار اول ايمان نياوردند. ما آنها را در طغيان و نافرمانيشان وامى‌گذاريم تا هم چنان در وادى حيرت و سرگردانى باقى بمانند. اين آن معنايى است كه از ظاهر سياق آيه استفاده مى‌شود. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. بقره/سوره۲، آیه۱۵.    
۲. انعام/سوره۶، آیه۱۱۰.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص.    
۴. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۶، ص۳۵۴.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۱۳۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۴۹۵.    
۷. بقره/سوره۲، آیه۱۵.    
۸. شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۸۷.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۵۴.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۷۷.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۴۲.    
۱۳. انعام/سوره۶، آیه۱۱۰.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۱.    
۱۵. انعام/سوره۶، آیه۱۰۹.    
۱۶. انعام/سوره۶، آیه۱۱۰.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۴۴۱.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۱۹.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۲۲۸.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۴۱.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَعمَهون»، ج۳، ص۲۵۰.






جعبه ابزار