کُن (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

کُنْ: (أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ)
«کُنْ» به معنای موجود باش می‌باشد.

---

(إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ) (رستاخیز مردگان براى ما مشكل نيست؛ زيرا وقتى چيزى را اراده مى‌كنيم، سخن ما اين است كه مى‌گوييم: «موجود باش!» بى‌درنگ موجود مى‌شود. )
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اين آيه نظير آیه ۸۲ سوره یس است كه مى‌فرمايد: (إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ‌) همانا فرمان خدا بر اين است كه وقتى اراده خلقت چيزى را بكند تا بگويد موجود باش، موجود مى‌شود از تركيب اين دو آیه بدست مى‌آيد كه خدا امر خود را قول هم ناميده هم چنان كه امر و قولش را از جهت قوت و محكمى و ابهام‌ناپذيرى، حکم و قضاء نيز خوانده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

---