• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کُفْو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: کُفْو (قاموس قرآن (جلد ۶))
مقالات مرتبط: کُفو (لغات‌قرآن)، کُفْؤ (مفردات‌نهج‌البلاغه).


کُفْو (به ضم کاف و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم به معنى مثل، همتا و نظير است. اين كلمه فقط يک بار در قرآن آمده است.


كُفو
[۱] قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۲۱.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ج۱، ص۷۱۸.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-حسینی، ج۲، ص۲۴۱.    
به معنى مثل، همتا و نظير است.

(لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ. وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ‌ كُفُواً أَحَدٌ)
[۴] اخلاص/سوره۱۱۲، آیه۳-۴.    
«خدا چيزى را نزاده و از چيزى زائيده نشده و هيچ چيز همتاى او نبوده و نيست.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۸۸.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۷۲.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۸۴.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۶۴.    

كفو سه جور خوانده شده: اول: به سكون فاء و همزه آخر، دوم: به ضمّ فاء و واو در آخر نه همزه، سوم: به ضمّ فاء و همزه آخر (مجمع)
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان،، ج۱، ص۲۵۱.    
و كاف در همه مضموم است.

اين كلمه فقط يک بار در قرآن آمده است.
[۱۰] اخلاص/سوره۱۱۲، آیه۴.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۲۱.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ج۱، ص۷۱۸.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-حسینی، ج۲، ص۲۴۱.    
۴. ↑ اخلاص/سوره۱۱۲، آیه۳-۴.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۸۸.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۷۲.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۸۴.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۶۴.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان،، ج۱، ص۲۵۱.    
۱۰. ↑ اخلاص/سوره۱۱۲، آیه۴.    


• قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «کفو»، ج۶، ص۱۲۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره اخلاص
جعبه ابزار